The morning I woke up from a deep slumber last night after telling Kuya Amschelle what I wanted to do, I was immediately greeted by cute little birds from the window frame. Ang mga huni nito ang nakapagpagising sa akin na akala ko'y isa akong prinsesa na may kakahayang kumausap ng mga hayop.
"Hey, little bird..." mahina kong bati rito at dahan-dahang bumaba sa kama. I am already wearing a night dress from Heirielle's closet. Kuya Amschelle said that I can wear first Heirielle's clothes hanggang mamayang tanghali dahil may inutusan na siyang bilhan ako ng mga gamit para sa mga araw na mags-stay ako rito.
I somehow felt healed from the deep wounds I got from the people I thought I can trust to have. Hindi man buo pero kahit pansamantala man lang ay magamit ko iyon para maiganti ang sarili ko sa kanila.
Nang akma kong hahawakan ang ibon ay mabilis itong lumipad paalis. I leaned against the window and embraced the warm morning breeze. Napapikit ako at sa sandaling iyon, napagtanto ko ang aking sitwasyon ngayon.
Here I am, hiding from the people who have hurt me not because I'm scared for them to see me hurting but to flip everything up. Ipaparamdam ko sa kanila na hindi dapat nila ako pinaglaruan nang ganito. I will make them realize the pit they covered for me was actually for them. They trapped me in their love so I'll make sure they go down with me with nothing but resentment.
Kuya Amschelle was right. I can't just let people hurt me in the way they can and forgive just because I can't justify my right to hurt them back. I should make them realize how they lost me in the thought of keeping me safe and loved.
Because the truth is, they took the trust I have for them to see if they truly did what's best for me. And I don't think I'll be here if they did.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto kaya napalingon ako sa likuran ko. There stands Kuya Amschelle in pajamas with hair dishiveled. I greeted him with a wave and starts walking towards him.
"You had a nice sleep?" tanong niya habang nakahalukipkip sa pintuan.
I nodded. "I'll tell Heirielle I wore the night dress I gifted to her on her birthday" biro ko na ikinailing naman ni Kuya Amschelle na nakangiti.
"How about I'll treat the birthday girl to a buffet breakfast?" he said, making me confused then suddenly, what he said sank in.
It's my birthday!
I gasped and was about to put my hand on my mouth when I held it softly on my chest. "I'm nineteen?" hindi ko pa makapaniwalang sabi at nangingiti sa sarili.
Kuya Amschelle nodded at my amusement. "Yes, and you're still a baby sister to me" at ginulo niya ang buhok ko bago niya ako ayain sa baba para mag-umagahan.
Patungo sa kusina ay pinag-usapan namin ni Kuya Amschelle kung ano pwede namin gawin ngayong birthday ko. He said we can do a lot of fun things here such as horse back riding, pot makings, and many more that I couldn't even wait to finish breakfast so just we could go outside na!
"I think I just saw an ocean yesterday. Mayro'n ba?" kyuryoso kong tanong kay kuya habang kumakain na kami ngayon sa island counter kung saan nakahain sa amin ang iba't ibang uri ng umagahan. There are scrambled egg, sausages, breads, prosciutto, cream cheese, and sautéed vegetables.
Kuya Amschelle, who's leaning sideways in front of me while sipping on his hot choco nods and points outside the glass door that connects the kitchen on the outside. "Tenebres sea. You can swim there anytime" aniya.
Kinuha ko ang aking hot choco at tahimik na sumimsim roon. "How about the grapes farm you told me. Can we go there, too?"
Nilingon niya ako at nginitian. "Anything the birthday girl wants," he said, making me squeal and scrunch my nose in excitement.
We finished eating kaya naman naligo na ako para sa aming labas mamaya. Saktong kalalabas ko ng banyo ay may kumatok sa pinto ng kwarto kaya naman tumungo ako roon para ibukas iyon. I'm already wearing a bathrobe kaya naman hindi na ako nangambang lalabas nang nakatapis lamang.
Tatlong kasambahay ang bumungad sa akin na may mga hawak na mga paper bag.
"Mga gamit niyo raw po, Miss Adi" pormal nitong bati.
Inilaki ko naman ang pagkabukas ng pinto at pinapasok sila para mailagay ang mga gamit ko sa walk-in closet. Kapwa nagsitungo palabas at nagpaalam na aalis na.
Mabilis naman akong sumilip sa hallway na kanilang nilalakaran na at tinawag sila. "Call me 'Adi' na lang po!" sabi ko sa mga rito na nagsingiti at tumango sa akin.
I went to the paper bags. Fendi, YSL, Balenciaga, Alexandrevauthier, Alessandra Rich, and my favorite, Valentino, are the brands in front of me now. Nang makakita ng damit na maisusuot na bagay rin sa panahon ngayon ay agad ko nang isinuot iyon.
I wore a simple light blue sleev point shirt, tucking it in a high waist wide denim shorts. A pair of  Renagade Rager buckle boots sa ibaba dahil paniguradong sasakit ang aking paa kung mags-sandals ako. I put my hair in a low bun and finishes my look with a light make up. I already applied sunscreen earlier dahil paniguradong masusunog ang aking balat kapag wala iyon.
I went out eventually. I took the chance to look around the whole second floor first since hindi pa naman ako pinupuntahan ni Kuya Amschelle.
Sa hallway ng mga kwarto na kinaroroonan ko ay nakahilera ang mga unfamiliar na painting pero makikitang galing pa ito sa ibang bansa dahil sa itsura at katandaan ng mga paintings. These are probably from auctions because they aren't just ordinary paintings.
Pagkalabas ng hallway ay bumungad ang isa pang sala kung saan tanaw ang malawak na dagat ng Tenebres, gaya na lamang ng sinabi ni Kuya Amschelle. The sala was huge and just like the first floor, it's all french style. From the floorings, gold accents from the chandeliers and crests of every furniture, vases and sculptures, the chimney, and the eye-stealing detailed ceilings.
As I passed by the sala, there are two more rooms and an open room. Pumasok ako sa isa at nakitang library iyon. Sa dulong bahagi ay nasilip ko pa ang isang billiard table. Pumasok ako at binigyang pansin ang mga libro. I was in awe when I took one. Wala man lang alikabok at halatang nililinis lagi! Nagawi ako sa gawing dulo kung ang pamilyar na tatlong painting ay nasa tapat ng billiard table.
It's the Three Studies for Figures at the Base of a Crucifixion by Francis Bacon. From what I remembered, it costs for around 1.7 million dollars? Well, this is not surprising for the Venganzaras to have. Sa dami ng paintings pa lamang kanina sa hallway, hindi na nakagulat kung makuha rin nila ito.
May isang pinto sa loob ng library at nang buksan ko iyon ay nanlaki ang mata ko. It's a science laboratory! May mga gamit na pang-experiment gaya na lamang ng mga tubes, beakers, microscopes, and everything that can be found in a science laboratory. Napatingin ako sa ceiling nang pindutin ko ang light switch at namangha nang makita ang isang malaking solar system doon.
They must be into science.
Lumipat naman ako sa isang room at nakitang theater room pala iyon. Napatango-tango ako habang nililibot ang tingin. It has about 12 seats at mukhang pangfamily lang talaga iyon.
Narinig ko naman ang pagtawag ni Kuya Amschelle sa labas kaya naman lumabas na ako. Sakto namang nasa huling hakbang na si Kuya Amschelle nang magkakita kami. He's wearing a white shirt again and a brown khaki shorts.
"The library was nice" sabi ko at tumuro sa pinanggalingan.
His brows shot up and smirked after. "You can read there, too. May tagabasa ka lang" pananakot niya na ikinaungol ko at natatawa siyang hinampas.
"So, what's the first thing we'll do?" Tanong ko nang pababa na kami sa hagdan.
Nakapamulsa si Kuya habang nakasabay sa aking paghakbang. "Want to ride a horse?" He glanced at me.
Excitement immediately fills me. "Okay! But... Paano kung bigla akong sipain ng kabayo?" Pagbibiro ko.
He chuckled. "E 'di sipain mo rin"
Pagkalabas namin ay sinalubong agad kami ng kasambahay na may dalang payong. Akmang mga papayungan kami ng mga ito nang pigilan sila ni Kuya Amschelle at kinuha ang isang payong mula sa kanila para siya na ang magpayong sa amin.
Kinindatan pa ni Kuya Amschelle ang ilang kasambahay, sanhi para mga kiligin ito at maghampasan. Napangiti naman ako nang makita iyon at tinusok si Kuya Amschelle sa tagiliran.
"Kahit siguro hindi na sila paswelduhin, kindat mo lang ay bayad na sila ah" panunuya ko rito.
He grinned at my mischievousness. "Even so, Lola won't let her people live in poor life. She likes to help them but she doesn't like it when people help her too other than doing their jobs" he said casually, leaving me in confusion.
"Why though? Ayaw niya ng tulong?" Tanong ko.
Kuya Amschelle shook his head. "Long story" at ngumiti sa akin.
Nakarating kami sa isang rancho sa gawing likod ng labas ng kanilang bahay. Green meadows of hills from a far calms my mind. Meters from us on the eastern are the fields of vegetables and agriculture goods; so as the coconut trees along the shore on the west side.
I'm starting to like this place.
"Mang Tomas!" Si Kuya Amschelle na tinawag ang isang matandang lalaking busy sa isang kabayo.
Napalingon ito sa amin at nanlalaki pa ang mga matang sinalubong si Amschelle. "Chelle! Bigla kang napauwi?" Mangha pa rin nitong sabi nang makahiwalay ito sa yakap kay Kuya.
"Birthday nitong pinsan ko, Tang. Ililibot ko rito sa amin" si Kuya na hinarap ako.
Ngumiti naman ako at bumati kay Mang Tomas na nakangiti sa akin na para bang tuwang-tuwa sa nakikita.
"Good morning po. I'm Adi po." Pakilala ko.
"Akala ko kanina ay si Rielle! Isa ba ito sa mga pinsan mo sa mga Castor?" Tanong ng matanda kay Kuya na ikinatango naman nito.
Nakapameywang si Mang Tomas na tumango-tango at nakipag-usap pa muli kay Kuya Amschelle tungkol sa pamilya.
"Eh sila Jan-jan? Hindi mo kasama? Apat na taon na ah! Miss ka na ng mga kabayo niyo" ani Mang Tomas at naglakad patungo sa mga stable ng mga kabayo.
Nilingon ako ni Kuya Amschelle at iginiya patungo roon.
Tinignan ko ang mga kabayo at nakitang anim ang naroon. Tumungo ang matanda sa isang kulay itim at inilabas iyon. Napako naman ako sa kinatatayuan nang mapagtantong ang laki pala talaga nito sa personal!
Mukhang may farm animals din sila dahil may ilang barn din akong nakikita sa paligid. May mga baka at kalabaw pa akong nakita doon sa gawing kalayuan ng lupain kung saan malapit na rin sa mga mango trees na kanina naming pinuntahan.
Lumapit si Kuya Amschelle doon at agad na pinaamo ang kabayo.
"Itong si Nigel ang pinakamadaling paliguan sa kanila, Chelle! Si Brenda ang pinakamaarte at malikot! Hay nako, manang-mana sa kaniyang amo" si Mang Tomas na pagak na tumawa.
"Kasing arte talaga ni Rielle, Tang" si Kuya Amschelle at nilingon ako. He gestured me to come closer kaya naman dahan-dahan pa ako sa paglapit sa kaniya.
"Adi, meet my baby aside from you" biro nito na ikinanguso ko. "This is Nigel, my horse"
Maingat naman akong humawak sa ulo nito at bahagya pang napaigtad nang gumalaw ang ito. Inangatan ko ng tingin si Kuya na tinanguan lamang ako.
I touched it again and surprisingly, hindi ito gumalaw. Unti-unti naman akong napangiti habang hinihimas pa ulit ito.
"He's nice" marahan kong sabi habang nakatitig rito.
"Kung ano ang amo, ganoon ang alaga"
Sabay pa kaming napabaling kay Mang Tomas na halos salakayan ang isang puting kabayo sa sobrang likot nito at nag-a-akmang tumakbo.
Hinatak ni Mang Tomas ang tali nito at niyakap ang leeg para kumalma at hinimas-himas. "Heto si Brenda. Ang pinakamaarte sa lahat"
Napangiti naman ako rito at akmang lalapit nang pigilan ako ni Kuya Amschelle. "She'll kick you"
Natawa naman ako rito at sinunod na lamang siyang tignan ito pwesto. Brenda looks so clean and pretty! I want her!
"Mangangabayo ba kayo? Baka kapag si Brenda ang pagamit mo kay Adi ay baka maaksidente sila. Ang gaslaw nitong si Brenda!" Si Mang Tomas.
Si Kuya Amschelle na nakahalukipkip nang hawak ang tali ni Nigel ay tumango. "Siguro 'yung kay Jan na lang, Tang. Iyon, tahimik pa"
Napanguso ako at nilingon si Kuya. "I want Brenda, Kuya. She's pretty"
Tumaas ang isang kilay ni Kuya Amschelle. "Baka mapano ka pa sa kaniya, Adi"
Nilingon ko si Brenda na ipinapasok na ni Mang Tomas sa kaniyang stable. "Maybe I can tame her? Baka gusto niya sa babae!"
Sa sinabi kong iyon, pinalapitan sa akin si Brenda. Dahan-dahan naman ako ritong lumapit habang maingat na hawak ni Mang Tomas iyon. Malikot ang ulo nito kaya naman maingat kong idinampi ang kamay sa kaniyang ulo at marahang hinimas ito.
A few moments of touching Brenda, she calmed and steadied. Lumawak ang ngisi ko at nilingon si Kuya Amschelle at Mang Tomas na namangha sa aking ginawa.
"She likes girls!" I exclaimed.
Napakurap-kurap si Mang Tomas. Si Kuya Amschelle ay natutuwa sa nakikita habang nakahalukipkip at tinanguan na lamang ako.
Hinarap ko naman si Brenda na tahimik nang ninanamnam ang aking hawak sa kaniya. "I'm your new owner, Brenda." Biro ko rito.
Tinuruan muna nila ako nang simpleng palakad-lakad sa rancho. Nakaalalay si Kuya Amschelle sa aking gilid habang mabagal na naglalakad si Brenda habang ako ang nagko-kontrol. Kalauna'y natutunan ko nang pabilisin nang bahagya ang kaniyang takbo at halos hindi ko na rin maialis ang ngiti sa aking labi.
"Should I go with you?" Agad na salubong ni Kuya Amschelle noong inaya ko siyang maglibot sa paligid.
Agad akong umiling. "You go with your horse! Kaya ko na 'tong si Brenda"
Kuya Amschelle was hesitant but let me do it eventually. Lumabas na kami sa rancho at hindi naman ako nilayuan ni Kuya Amschelle nang simulan na naming tunguhin ang patungo sa mga mango trees.
I was careful not to trigger Brenda. I'm glad she's just as gentle as I am with her. Hindi rin naman kaya pang magpatakbo nang mabilis kahit na kating-kati na akong makipagkarera kay Kuya Amschelle. I'm not yet an expert like him!
"You want some mangoes?" Si Kuya Amschelle noong makarating kami sa mga mango trees kung saan may mga naghaharvest na mga trabahador.
Lumapit naman ako sa isang natapatang puno na may mga hinog na mangga. I touched one and took a glance at Kuya Amschelle.
"Can I have this?" I asked.
"Of course. You can pick anything you like" aniya at kumuha rin ng kaniya.
I grinned and we continue to wander around the fields. Binagalan ko naman ang patakbo kay Brenda at maingat na binalatan ang mangga. I took a bite and its sweet-sour flavor scattered all over my mouth.
"Sarap, noh?" Tanong ni Kuya Amschelle na kumakagat na rin ng kaniya.
I chuckled and nodded. Kalauna'y nagpasya kaming tumungo sa dalampasigan lalo na't may nakikita na rin kaming mga kadarating na mga mangingisda sa gawing kaduluhan ng lupain nila. Madalas ko rin pakiradamdaman si Brenda kung paano ko siya magagamay at masasanay.
I was curious kaya naman nagpasama ako kay Kuya Amschelle doon. Tinahak namin ngayon ang mas malapit na daan kung saan sa kabilang gilid ng bakuran ng kalupaan nila kami dumaan. We went down through the stoned path along the outside garden and eventually welcomed by the fine sand of Tenebres.
Dahil medyo mataas na rin ang araw, nararamdaman ko na ang pagkapaso ng aking hita. I was fine with it lalo na't nag-sunscreen naman ako but it's kind of extra hot today. Siguro dahil mags-summer na.
Lumanghap ako ng malaking hangin at agad na namutawi ang ngiti sa aking labi dahil sa kakaibang simoy ng dagat. I'm not really a fan of seas lalo na kapag kainitan dahil ayoko talagang nagpapaitim or nagpapa-tan.
I like my milky white skin tone. I look innocent in it.
Sumunod naman ako kay Kuya Amschelle nang bahagya siyang lumapit sa mga mangingisda roon.
Mukhang ngayon lang talaga nauwi ulit si Kuya Amschelle dahil halos magulat ang mga nakakakita sa kaniyang mga kakilala niya rito. Iisa ang mga pinapahayag.
"Mabuti'y nauwi ka? Ang tagal niyong nawala!"
Ngumiti lamang si Kuya Amschelle at nakipagbatian pa sa ilang mga tao roon bago ako palapitin at ipakilala sa kanila.
"Pinsan ko kay Lola sa mga Castor. It's her birthday today kaya naisipan kong ilibot dito sa atin" ani Kuya kaya naman nagpakilala na rin ako sa kanila at tinanggap ang mga papuri at pagbati.
"Akala ko kanina sa malayo ay si Rielle! Paniguradong kapag umuwi na rin dito ay magbibilad na naman sa araw iyon" anang isang matanda.
Nailing si Kuya Amschelle habang nakangisi. "Panigurado, Tang. Maputi na naman eh"
Huli kong alala kay Heirielle na magkasama kami ay noong halos 15 or 14 years old yata kami. Birthday niya at nag-outing kami noon. Kaming mga Castor.
She likes tanning her skin. She's milky white as me at masyado daw kasing halatain ang balat niya lalo na kapag namumula kaya gusto niyang nagpapa-tan nang kaunti para naman magmukha naman daw siyang natural ang kulay.
I mean, we wouldn't blame anyone for our skin since our great grandfather, Felipe Castor has a full British blood. Kaya naman ganoon na lang din kahalatain ng freckles ni Heirielle sa ilong at pisngi.
Kuya Amschelle doesn't have one siguro kasi mas nanaig ang dugo ni Tita Patricia na half-japanese.
Kuya Janrielle naman has a Korean blood dahil si Tita Eliza ay half-korean. Halata kay Kuya Jan iyon dahil sa mata niya.
At sa aming mga Castor, siguro nanaig na lamang ang dugong Hapon ng mga Marciano na sina Lola Dolores at Lola Gracia.
"Even the fishermen knows you, noh?" Sabi ko kay Kuya Amschelle nang makarating na kami sa kalapitan ng mga coconut farm nila.
Nilingon ako ni Kuya at pumantay ng patakbo sa akin. "We know everyone here, you know"
Napakurap-kurap ako sa gulat. I've never been that friendly before ah!
"As in, lahat?" Paninigurado ko pa.
Natawa naman si Kuya sa reaksyon ko. "They're our people, Adi. Kapanahunan pa lang nila Lola ay kalapit na nila ang mga 'yan"
Oh. That's why. I almost forgot na dito nga pala sila nakatira simula dati. Ngayon ko lang kasi talaga nalaman na sa malayong lugar ang hometown nila! I thought doon lang din sa Nouvaunde.
Naalala ko ang pinsang babae na kapatid ni Kuya Amschelle. It's been almost 4 years simula noong... nawala siya. The whole family was devastated at ang alam din namin ay iyon ang dahilan kung bakit sila nagsi-uwi sa America.
Rochelle was almost the same as me. We're close at halos mapagkamalan nga rin kaming magkapatid. Paige is also close with her lalo na't kami-kami ang magkakaedaran noon nila Heirielle. Pero simula kasi talaga noong nangyari ang trahedya sa pamilya, everyone became silent about it. Hindi lang dahil ayaw nang alalahanin ang nangyari kun'di dahil na rin sa epekto nito sa pamilya lalo na kila Kuya Amschelle.
"I just remembered..."
Kuya Amschelle hummed as we went down the horse and leashed them by the fence.
"Here's the coconut farm. Watch out for a falling coconut" pagbibiro pa nito na ikinatawa ko at huminga nang malalim habang nililibot ang tingin.
Sinulyapan ko si Kuya Amschelle na tahimik at nakapamulsang naglalakad sa aking tabi.
"I just remembered... Rochelle once told me she loved riding a horse..."
Naramdaman ko ang paglingon ni Kuya Amschelle at ang kaniyang pagkatigil. I looked at him wearily. He's now looking ahead blankly. Tumikhim nang makabawi at tumango sa aking sinabi.
"Yeah..." His voice was shaky. "She likes using dad's horse dahil maamo sa kaniya iyon"
I smiled. "Does Tito Dylan's horse have a name too?"
Tumango si Kuya. "Roch"
"Just like her name ah!" I exclaimed and Kuya Amschelle smiled.
"She's actually the one who name him. She said she'll be the new owner lalo na't sa kaniya talaga iyon maamo at hindi na kay Dad" kwento ni Kuya na sabay naming ikinatawa.
Kuya's eyes then became weary and smiled sadly at me. "You missed her, too?"
Hinawakan ko ang braso ni Kuya. "I bet you, too"
Tumingin siya sa malayo. "I missed her so much, Adi. More than life" bulong niya at ilang sandaling namagitan ang katahimikan sa aming dalawa.
I sighed and bit my lips, moving my eyes away from Kuya. Tahimik naman naming itinuloy ang paglalakad hanggang sa mag-aya na si Kuya Amschelle na bumalik na sa lupain nila dahil kung lilibutin namin ang ekta-ektaryang coconut trees ay aabutin kami ng hapon.
Nagsisi naman akong i-open ang topic na iyon kay Kuya Amschelle dahil natahimik na ito. He looks blank and emotionless.
Kaya naman nang makaakyat na kami sa lupain nila ay agad ko siyang inayang magkarera.
"You'll fall, Adi. Hindi mo pa gamay" alala at seryoso nitong sabi na ikinanguso ko.
"Let's try, Kuya!" Pangungulit ko.
Umiling naman ito ngunit hindi ko na pinagsalita at mabilis na pinatakbo si Brenda. At wala pang ilang sandali ay napantayan ako ni Kuya Amschelle at bigla kaming hinarang sa daan, sanhi para muntik na akong mahulog.
"I told you not to, Adi!" Halos galit ngunit nanaig ang pag-a-alala niyang sabi nang makababa sa kaniyang kabayo at nilapitan ako.
My lips formed a line. "You look upset eh" pagdadahilan ko.
Tumaas ang isa niyang kilay at nanatili ang kaseryosohan ng mukha. "I am upset now"
"Wala pa namang nangyayari--"
"At hihintayin mo munang may mangyaring masama?" Putol ni Kuya sa akin na ikinasimangot ko.
He gestured me to get down from the horse kaya naman bumaba ako. Nakasimangot at nakahalukipkip.
Kuya Amschelle sighed as he gave me Brenda's leash. "Let's just walk around the place. Baka biglang magwala si Brenda at maaksidente ka pa"
Magsasalita pa sana ako nang akbayan agad niya ako at pinaunang maglakad.
"I just don't want you to get hurt, Adi. Ayoko nang may masaktan pa sa pamilyang 'to"