Hindi pa rin kumakalma ang pag-i-init ng ulo ko kahit nasa biyahe. I was just silent but my mind isn't dahil ginagambala ako ng Alliyah'ng iyon.
She thinks that she's that important for Larry to help her that much! She's demanding his time and space! Pinipilit niya lagi ang sarili niya kay Larry!
Sa tagal ko nang kasama si Larry, alam kong nature na niya ang pagiging mabait at tumulong. Lalo na sa mga kaibigan but this is getting out of line! Sumosobra na ang paghingi nila ng tulong kay Larry! Lalo na 'tong si Alliyah na inaabuso ang kabaitan ng boyfriend ako dahil lang nagkagusto ito sa kaniya dati!
Pagkalabas na pagkalabas ng sasakyan ay mabilis akong dinaluhan ni Larry para hawakan ang aking kamay. Kahit sa elevator ay hindi niya ako binibitawan. Hindi rin ako nagsasalita dahil iniipon ko pa ang boses ko para kay Alliyah.
She just doesn't learn a lesson! Ilang beses ko nang naabutan ang mga text at pagtawag niya kay Larry na alanganin ang oras. Ilang beses na rin siyang kinausap ni Larry tungkol doon habang kasama ako pero mags-sorry lang siya. But she surely didn't mean it showing that she still does it every time!
I composed myself when we got infront of Larry's door. Tinipa niya ang code at binuksan ang pinto. Nauna naman ako at dire-diretsong pumasok sa loob ng condo niya hanggang sa matagpuan si Alliyah na kalalabas mula sa isang kwarto.
Gulat pa ito at akmang ngingiti sa akin nang unahan ko siya ng sampal.
Narinig ko ang mabilis na pagdalo sa amin ni Larry at idinikit ako sa kaniya para mailayo kay Alliyah.
Seryoso at taas noo kong tinignan si Alliyah na nakahawak sa kaniyang pisngi. Eyes are already glistening with tears.
Oh, I hate this kind of people. Mga paawa.
"You think you're that special to be prioritize by Larry? Para abusuhin ang kabaitan ng boyfriend ko?" may diin kong sabi sa huli.
Nanginig ang labi niya at tinignan si Larry. I felt Larry's sigh and he puts himself in between us while facing me.
"Adi, calm down, please?" pang-aamo nito.
I daunt at Larry. "How can I calm down knowing that my boyfriend's friend is staying in his condo and demanding his time and attention?" I drawled in displease.
"Umiling si Larry. "Adi, I told you, I insist. Alliyah's my friend--"
"Bullshit," 
I gritted my teeth in annoyance and punched Larry's chest as I glare at him "You don't give your friends everything they need! Especially your time and attention dahil may girlfriend ka, Larry! You have me!"
His kindness is such a damn curse! Lahat na lang ng tao, pagbibigyan niya! Tutulungan niya! Bibigyan niya ng oras when he doesn't need to! Hindi niya alam na naaabuso na ang kabaitan niya!
Lalo na ng babaeng 'to!
Sinilip ko si Alliyah na tahimik na napasinghap habang umiiyak na nakatingin sa akin.
Tinulak ko si Larry paalis sa harap namin at hinarap itong si Alliyah. I daunt on her, making sure she won't ever test my limits ever again.
"You are just a friend. Stop demanding like a damn girlfriend dahil ako 'yon. You can't just call and take my boyfriend's time and attention anytime you want. Ilugar mo ang sarili mo, Alliyah. You are just a friend" sabi ko at tumalikod para umalis.
Mabilis ang aking mga hakbang paalis dahil ramdam na ramdam ko ang sarili na gusto nang sumabog. I don't even feel jealous or something. I feel disappointed and annoyed.
But I won't admit that I felt pathetic for doing that.
Kasi kung hindi naman ganoon si Larry, hindi ko na kailangang komprontahin ang babaeng 'yon! 
"Adi, wait!" si Larry  na isiningit ang sarili sa pasarang pinto ng elevator.
Nilapitan niya ako tsaka hinawakan ang aking likod at mga kamay na nakasiklop sa aking nakatuping mga bisig. I remained cold and unbothered by his presence.
Niyakap niya ako mula sa aking gilid at ipinatong ang baba sa aking balikat. "I get that you're upset but Adi, hindi mo na dapat siya sinaktan"
I scoffed bitterly. "So you came here just to defend your damn friend?" I said disgustingly.
Umiling siya at bumuntong hininga. Akma siyang magsasalita nang unahan ko siya at kinalas ang sarili mula sa kaniyang yakap. Huminga ako nang malalim at tinitigan siya gamit ang seryosong mga mata.
"Bakit ba gan'yan ka, Larry? Why do you always help? Especially that girl? What? You still got feelings for her?" I urged him to talk, ignoring the bitter feeling in my gut.
Kasi kahit na hindi ko na iniisip ang nalamang iyon kay Larry, I still can't help but to conclude it to justify what I'm feeling with Larry's actions.
Umiling siya at kumunot ang noo. "Hindi ko siya gusto. You're my girlfriend kaya bakit ako magkakagusto pa sa iba?"
I scoffed. "Why would you ask me that? Kung gusto mo pa rin siya, Larry, just tell me me straight nang maghiwalay na tayo. Hindi mo kailangang ipamukha sa akin na siya ang uunahin mo sa lahat-lahat"
Tumaas ang dalawa niyang kilay sa gulat. "Woah, woah!" natawa siya nang hilaw. "Anong hiwalay? Walang maghihiwalay, Adhara." medyo natatawa ngunit ramdam ko ang kaba sa sinabi niya.
Humalukipkip ako at tinagilid ang ulo. "Bakit wala? Eh kung gan'yan ka lagi bakit hindi kita hihiwalayan?" I said seriously.
He chuckled but I saw how he gulped nervously. "You didn't hear her side yet, Adi. You jump into conclusions without knowing the real reason"
Kumunot ang noo ko at akmang sisinghalan ulit siya nang magsalita siya agad.
"Hindi kita inaaway o pinagtatanggol si Alliyah. What I want you to realize is to stop being one-sided" mapang-amo niyang sabi at humawak sa kamay ko.
"I am not, Larry" seryoso ko pa ring sabi kahit na-intriga sa kaniyang sinabi.
Larry then gave me a small smile. "You know why I offered her shelter? Because she needs extra care. She's pregnant, Adi. And I don't know who the father is since ayaw niyang sabihin. At dahil nga buntis siya, pinalayas siya sa kanila"
Nanigas naman ako sa kinatatayuan sa nalaman. She's what? She's pregnant?! What the...
Inakbayan ako ni Larry para maalalayan sa paglabas ng elevator nang makarating na kami sa parking lot ng condominium. 
Guilt slowly consumed me as I remember how hard my slap was. I... I just didn't know that she was pregnant. If I just knew, I would've just hurt her verbally! 
Oo, at gigil ako sa kaniya pero hindi ko siya sasaktan lalo na kung ganoon ang sitwasyon niya!
Pagkapasok sa sasakyan ay doon lang ako nakabalik sa sarili dahil piniga ni Larry ang aking kamay. 
"Just say sorry. She'll accept" anito.
Kumunot ang noo ko dahil hindi ko naisip na manghingi ng kapatawaran dahil lang nasaktan ko siya. She's gone far on testing me. I just did what's right nang maliwanagan siya! She's being demanding and acting like a damn girlfriend! Kaya bakit ako mags-sorry kung deserve naman niya?
"Look, I didn't mean to hurt her physically but she's getting into my nerves ever since! She deserves my words!" I refute.
"Then, be sorry for hurting her physically" he cornered me.
I looked at him in disbelief. Is he really doing this to me right now? 
Tumunog ang phone ni Larryna nasa pagitan namin kaya parehas kaming napatingin roon. I rolled my eyes and cursed annoyingly when I saw Alliyah's name flashing on the screen.
At syempre, sasagutin pa rin 'yon ni Larry.
"Oh, she's with me"
Napalingon ako kay Larry nang banggitin niya iyon. Ilang pagtango at pagsagot pa ay nakangiti niyang ibinigay sa akin ang phone niya na hindi ko tinanggap. He sighed and held it between us. In speakers.
"H-hi, um, Adhara. I'm s-sorry kung gano'n ang nararamdaman mo sa'kin pero h-hindi ako nagd-demand ng atensyon at oras kay Larry. Siya ang tumutulong sa akin. Siya ang nagpresenta at 'wag mo naman sanang masamain 'yon. I'm grateful to have him as my friend dahil tinulungan niya pa rin ako lalo na ngayong w-wala na akong p-pamilya..." and she sobbed silently.
Kumunot ang noo ko para pigilan ang sarili na magpadala sa kaniyang drama. Ganito naman talaga lagi ang mga babaeng gustong kaawaan. They'll show you their weak side just to prove your feelings invalid because they're the one who's hurt!
"G-gusto kong humingi ng tawad kung pakiramdam mo ay isa akong babaeng walang respeto sa sarili at ipinipilit ang sarili sa iba pero hindi ako gano'n, Adhara. Kailangan na kailangan ko lang talaga ng tulong at sobrang pasasalamat ko dahil nandyan ang boyfriend mo. Na isa ko ring kaibigan."
"Just do what I said earlier" I muttered seriously, slowly getting annoyed.
"O-oo! G-gusto ko lang talaga magpatulong kay Larry dito sa condo niya dahil hindi ko rin kayang magbuhat ng m-mabibigat. Pero sinabi naman na n-ni Larry na tumawag ako sa mga staff kung kailangan ko ng tulong..."
My shoulder loosen but I remained unbothered by the lingering feeling coming from my heart.
"I'm sorry, Adhara. I'm sorry kung n-nagalit kita. Pasensya talaga."
Hindi na ako sumagot at inilabas na lamang sa bintana ang tingin. I heard Larry bid his goodbye and turned off the call.
Okay, I get it. I went too far too but, she just deserves it! Really!
She pisses me off kaya ko nagawa iyon! But I don't feel sorry for slapping her the truth that she seems to not realize before I spoken to her earlier.
But I also know that I, myself, couldn't let myself feel all the guilt for hurting her physically. Hindi ko man aminin--sa sarili o sa iba-- na guilty ako ay alam ko naman sa sarili ko na naramdaman ko 'yon.
"Bring me to her. I'll lend her some things" sabi ko kay Larry noong matapos ang klase namin noong Biyernes na iyon.
Malaki ang ngiting iginawad sa akin ni Larry. "My girlfriend is so nice..." Natutuwa nitong sabi at tsaka ako hinapit sa baywang.
Pinigilan ko naman ang mangiti at sinimangutan lamang siya.
Larry told me what happened to Alliyah. How her family threw her out of their house with nothing but her clothes and school bag. Kung paano rin siya tinalikuran ng ilang kaibigan noong una siyang humingi ng tulong sa mga ito. Wala rin siyang pera lalo na't talagang iniwan na siya ng pamilya niya noong nalamang buntis siya at hindi pa alam kung sinong ama.
And that actually... breaks my heart. Kahit na inis ako kay Alliyah, naawa pa rin ako dahil sa isang iglap, nawalan siya ng pamilya.
I realized that I was too harsh on her. I admit that I was one-sided and I mostly let my emotions take over me lalo na kapag nababalot na talaga nila ako.
That's what Larry has been trying to make me realize for myself. I appreciate that he wants me to handle and act myself better.
Papunta na kami sa condo ni Larry. Hawak ko ang nakabox na binili kong carrot cake at isang paper bag na may lamang mga self-care essentials. She might need these.
"Did you text her?" I asked Larry once we got off the elevator.
"Nope." He smiled.
I blinked. "What if she freaks out?"
Larry chuckled while holding the cake carefully. "She won't, Adi. Hindi ka naman nakakatakot ah?"
Ngumuso ako at bahagya siyang hinampas. "That's not what I mean"
Nginisihan niya lang ako at nang makarating sa tapat ng kaniyang condo ay ako na ang nagtipa ng passcode niya. Ako na rin ang nagbukas at naunang pumasok.
I found Alliyah on the sofa watching TV. Agad naman itong napaayos ng upo nang makita ako na agad ring nalipat ang tingin kay Larry na nasa likod ko.
"Adi wants to visit you" si Larry na nakangisi nang dumaan sa likod ko para tumungo sa kusina.
Mabilis naman akong umiling at pinanatili ang kalmadong mukha. "He said he'll help you with things kaya sumama ako" paliwanag ko.
Naramdaman ko ang baba ni Larry sa aking balikat. "And she brought you a cake" anito at natatawa nang lumayo sa akin nang natatawa ko na rin siyang hampasin.
"W-wow... Salamat, Adhara..." Si Alliyah at ngumiti sa akin. Tipid lang akong ngumiti at tumungo sa counter top sa kusina para ilabas ang cake na dala ko.
Kumuha si Larry ng tatlong platito, tinidor, at isang serrated knife. Ako na ang naghati ng cake at nilagyan ang tatlong platito. Dinala ni Larry ang dalawang platito sa sala kung nasaan si Alliyah at dinala ko naman ang isa.
"Komportable ka naman dito? Wala namang multo rito, don't worry" pagbibiro ni Larry na ikinatawa nang mahinhin nitong si Alliyah.
I sat beside Larry kaya naman napunta sa akin ang tingin ni Alliyah na malaki pa rin ang ngiti. "Nag-abala ka pa, Adhara. Salamat sa pagbisita" anito at kinuha ang isang platito na may cake.
Tumango lang ako at sumubo ng akin. Si Larry naman ay sumubo na rin tsaka biglang tumayo para kunin ang paper bag na nasa gilid ng sofa na kanina kong dala.
"Nga pala. Heto, galing din kay Adi. Self-care essentials daw 'yan" abot ni Larry kay Alliyah ng hawak.
Bumagal naman ang pagnguya ni Alliyah at ibinaba muna sa mesa ang hawak na platito. Binuksan niya ang paper bag at lalo pang lumawak ang ngiting tumingin sa akin.
"Napakabait mo pala talaga, Adhara. Maraming salamat sa mga 'to!"
Tumango lang ulit ako. Bigla naman niyang nabitawan ang hawak na paper bag nang bigla siyang mangati. Namula ang kaniyang balat na mukhang nagpapantal.
Napatayo naman si Larry at dinaluhan siya. Napatayo na rin ako at lumapit sa kaniya.
"Ayos ka lang? Allergic ka ba? Saan?" Alalang tanong ni Larry habang inaalalayan si Alliyah na kating-kati na sa katawan.
"S-sa mani. Allergic ako sa mani" halos mangiyak na sabi nitong si Alliyah.
Natigilan naman ako nang maalalang may wallnuts nga pala ang carrot cake na binili ko.
"Ang sakit..." Naiiyak na sabi ni Alliyah at tiningala ako nang lumapit ako sa kaniya.
"Ikaw! S-sinadya mo 'to, noh?! G-gusto mo pa akong m-mapahamak!" Sigaw niya sa akin.
I was taken aback. What the hell is she saying? Kumunot naman ang noo ko. "What? I don't even know you're allergic to them--"
Galit ang umiiyak niyang mga mata. "Nag-sorry na ako, 'di ba?! Bakit ba galit na galit ka pa rin sa'kin?! Gusto mo pa akong mapahamak! Larry! A-ang baby ko..."
Nilingon ako ni Larry na nagpapanic na rin. "C-call for an ambulance, Adi"
"A-ang sakit... Larry, ang baby ko... Mapapahamak kami ng baby ko..."
"Hindi. Kalma lang, Alliyah. Hindi kayo mapapano ng baby mo... Walang mangyayaring masama, hmm?" Pampapagaan ni Larry sa kaniya at hinaplos pa ang kaniyang buhok.
"Larry..." Alliyah cried whilst scratching her itching arm.
Hinawakan ni Larry ang magkabila niyang pisngi at nagtapat sila ng mukha. I just felt my heart sunk as I watch them.
"Nothing's gonna, happen, okay? Hindi kayo mapapahamak." Tsaka niya ako nilingon. "Adi! Call for an ambulance!"
Ngunit hindi ko magawa. I just stand there and stare at them. Hindi ko magawang gumalaw at ialis ang tingin sa kanila.
Ilang beses pa siyang inalo ni Larry ngunit nang hindi na makayanan ay binuhat na siya nito at dinala sa labas. I heard him calling for an emergency to the staffs as I remained standing from where I was earlier.
What I just witnessed... broke my heart.
The way Larry consoled her as if she's that important to her... there must be something. Kung gaano kaalala si Larry sa kaniya... bakit ako nakakaramdam ng awa? Ni hindi niya ako pinatanggol sa mga pinagbibintang sa akin ni Alliyah.
Kung paano niya hawakan ang mukha ni Alliyah at titigan ito. The way he comfort her with words...
It left me confused. Hindi ko alam kung bakit.
Bakit kailangang maging ganoon si Larry sa kaniya? Bakit bigla akong nawala sa paligid niya noong nag-alala siya sa kaniya?
I felt pathetic. I feel like I'm behind them imbis na ako ang nasa unahan.
Hindi ko matanggap na nararamdaman ko 'to. I can't feel this way... I shouldn't feel this way!
I will not let myself feel this way.
"Pick me up" I said before turning off my call with my sister.
Hindi ko nakayanang magstay sa condo ni Larry. It's suffocating. Para kong nakikita kung paano aluin ni Larry si Alliyah sa paraang... hindi ko pa nakikita.
And how Alliyah blame me for what happened to her.
I knew it. She's a bitch.
"Is there something wrong? Adi--" si Paige na hindi ko na hinayaang makasunod sa akin.
I slammed my door and slumped on my bed. I heard Paige's voice and her loud knocks on my door.
"Adhara Kate, may nangyari ba?"
"Nothing! Just tired!" Sigaw ko bago takpan ang ulo ng unan.
Ipinikit ko ang mga mata at huminga nang malalim.
I want to feel angry or jealous, at least pero hindi ko magawa! What reigns in me was...
Confusion.
Just that. It left me confused.
Larry's actions towards her left me confused. Yes, she's pregnant but... it's not just that.
Ilang araw akong hindi muna sumasama kay Larry. Kahit kina Leticia at Ayessa, hindi muna ako sa kanila sumasama sa school. Agad akong umuuwi at maagang nagpapasundo sa aming service.
Ilang beses ding akong sinubukang kausapin ni Larry pero hindi ko siya hinahayaan. Nagkulong lang ako sa kwarto at hindi muna lumalabas dahil hindi ko maitino ang isipan. Hindi ko magawang harapin ang kahit sino nang hindi inaalala ang nangyari.
I just don't know why... It confuses me! I can't distinguish what I felt for them!
The moment I knew I can't do it by myself anymore, I called the girls and eventually, they all came. Complete.
"What's gotten into you, goodness, Adi!" Ang kapatid ko na unang-una sa pagpasok sa kwarto ko.
"Hindi mo rin daw kinakausap si Larry? Is there something wrong?" Si Euna na alalang tumabi sa akin sa kama at niyakap agad ako.
"Akala ko may nagawa kami ni Leticia sa'yo! Ayaw mo pang sumama sa amin sa school..." Si Ayessa na umupo na rin sa kama ko.
Nginitian naman ako ni Leticia na umupo sa aking swivel chair sa harap ng aking study table.
Si Alliana ay umupo na rin sa dulo ng aking kama at binigyan ako ng maliit na ngiti at tango.
"It's about... Larry" panimula ko.
Nakaindian sit ako at ang unan sa aking kandungan ang aking pinagdiskitahan. "You guys probably know Alliyah?"
Ayessa grinned. "'Yung pinagseselosan mo?"
I chuckled softly and nodded. "Yeah. So, she's now living in Larry's condo"
"What?!"
"She needs shelter dahil pinalayas siya sa kanila because... She's pregnant" dugtong ko agad.
They gasped. Napatingin ako kay Alliana nang makita ang bahagya nitong pagkagulat. At dahil iisa ang alam kong magiging assumption nila, nilinaw ko agad.
"Larry's not the father. He just offered her shelter since... She needed it at hindi naman niya ginagamit"
"I get that Larry's nice but..." si Ayessa na kumunot ang noo. "Isn't that too much? For a friend?"
That's what I'm thinking but Euna immediately cleaned that off.
"She needs shelter, Maye. Lalo na't buntis at pinalayas pa sa kanila. Of course, Larry can help her. That's what friends do" si Euna.
I pursed my lips. Right. Euna's right.
"Then, what happened? I'm sure there's more for making you this upset" si Paige na ikinatawa ko.
"I'm not upset" pagtanggi ko.
"Yeah, yeah, you can lie to me" anito na ikinanguso ko at bumuntong hininga.
"We visited her last week and... I brought a cake because I wanted to... You know..."
"Say sorry?" Ngisi ni Paige sa akin.
Umiling ako dahil hindi ko kayang aminin iyon. "To welcome her? I mean..."
Bahagya silang natawa sa akin. Natawa na lang din ako ngunit agad ring nawala nang maalala ko ang nangyari.
"I didn't know she's allergic to nuts. The carrot cake I ordered has wallnuts."
"Is she okay?" Si Euna.
Tumango ako at kinagat ang labi. "Dinala siya ni Larry noon sa ospital..."
"Hindi ka sumama?" Si Alliana na biglang nagsalita.
I shook my head slowly as I try to supress a small smile. "They left me"
"What?" Paige snapped.
"I mean, I understand. It's an emergency. But what really bothers me is..."
I don't want to sound pathetic but that's the only thing I could feel logically right now.
"When Larry consoled her. Alliyah blamed me for giving her a cake with nuts kahit hindi ko naman alam na allergic siya. She accused me for putting her and her baby's life in danger while clinging unto Larry."
Para akong naaawa sa sarili habang kinukwento ang nangyari.
"And Larry... Hindi niya ako pinagtanggol. Hindi man lang niya sinalungat ang mga pagbibintang sa akin ni Alliyah. The way he comforted her as if she's someone too precious for him... confuses me"
Umangat ang tingin ko sa kanila. They all have the same expression except for my sister who's ready to throw a fit.
"That shouldn't confuse you, Adi" seryoso at napatayo nitong sabi. "She's taking advantage of her situation to throw you off! That bitch--"
"Paige, calm down. The girl was pregnant" si Euna.
Paige glared at Euna. "Don't you get it? There must be something with that girl for Larry to be like that!"
"They had feelings with each other before. He said." Sabi ko na nakakuha ng atensyon nilang lahat.
"What the hell, Adi? Bakit hindi mo sinabi?!"
I shrugged. "Eh it doesn't matter naman. Matagal na raw 'yon at... Bago pa ako"
And just as I said, something in me ignites. Para bang nalaman ko na... Naintindihan ko na kung bakit ako nagkakaganito.
Sinabi ko pa sa kanila ang masyadong mapagbigay ni Larry sa kanila. At habang ikinukwento ko sa kanila ang mga pangyayaring iyon, pati ako ay nalilinawan na.
There must be something.
"Can I be Paige, too? Gusto kong maglabas ng inis... Gosh" si Ayessa na napatayo na at lumayo sa amin.
Si Paige itong hindi makalma. "So, you're telling me that Larry's been prioritizing her much more than you? Oh fuck it. He's hurting you! Putangina!"
Bumaba ang tingin ko sa aking kamay na malamig.
That's probably it. I'm hurting. Pero bakit? Dahil hindi ako ang inuuna?
O dahil may namamagitan pa sa kanilang dalawa?
"That girl is too much! She should know her place! Damn, bitch!" Si Paige pa rin.
Euna and Alliana went to me. Naramdaman ko ang kamay ni Euna sa aking balikat.
She smiled softly but it was sad. "You should still talk to him. There's still a chance to clear things out--"
"Chance?! He deserves no chance!" Pagsingit ni Paige.
Sinamaan siya ng tingin ni Euna. "Calm down first, will you?"
Nilingon ko si Alliana nang maramdaman ko ang paghawak niya sa kamay ko. Umangat ang tingin ko sa kaniya ngunit ang kaniyang tingin ay nasa kamay ko lamang.
"If you ever feel less or inferior to anyone..." Inangatan niya ako ng tingin. "Don't let them make you feel like that."
"I know"
Tinitigan ako ni Alliana. "And also..."
"Trust your guts but confirm everything first. I don't want you to do what I did before" she squeezed my hand.
I smiled. "I will"