Usap? Mag-uusap na naman! Bakit hindi na lang siya magsorry dahil may kaibigan siyang babae?
"I am not going with you!" Padabog kong sabi at tinanggal ang kamay niyang marahan nang nakahawak sa aking braso.
Why do boys act as if they don't feel that a girl is flirting with them? O nagbubulag-bulagan dahil gusto rin talaga nilang nalalandi!
"Adi... halika na" aniya at hinawakan ulit ang braso ko para iharap sa kaniya.
I immediately glared at him. His eyes were opposite of mine. Gentle and sorry but I chose to ignore them. Humarap ako nang buo at nangungutya ko siyang tinignan.
"Why is she your friend? She's obviously flirting!" I nagged and tried to find Cheena but I was unable to because Larry slid his hands on mine.
"She's not and let's go to my car. Magsasarado na ang school" kalmado niyang sabi na para bang wala lang ang aking pag-iinarte.
Hindi naman ako nanahimik hanggang sa makarating kami sa sasakyan niya. I keep on nagging at him until he sighed defeatedly and speak his words.
"If you want, I can ignore her from now on"
That made me smirk in satisfaction. "As you should! Hindi ba't nililigawan mo ako? I should be the only girl you're talking to aside from your friends!"
Nakatitig lamang siya sa akin at tumatango sa lahat ng sinasabi ko.
"Real friends!" I emphasized. "Not those flirty ones you have!"
"Yes, I know. I'm sorry. Forgive me?" pang-aalo niya na unti-unti ko namang ikinakalma.
I just stared at him until I feel like he really is sorry about it. I smiled. "Thank you," I said sweetly.
I really hate it when someone buts into my happy times. This is my first official suitor and soon-to-be boyfriend! Ayokong may umeepal! I don't want it when someone ruins an important phase in my life!
We went to the café but unfortunately, Kuya Shan is there! At mukhang badtrip pa siya!
But I don't care tho. Hinayaan ko siyang makita niya kami ni Larry kahit napansin kong gusto ring humiwalay muna ni Larry.
I saw how Kuya Shan eyed my arms with furrowed eyes hanggang sa makaupo kami sa harap niya. Si Clane at Paige na katabi niya ay tahimik lamang na nag-uusap at hindi naghaharutan.
"Anong ibig sabihin niyan?" Kuya Shan asked in an irritated voice.
Bahagyang tumaas ang kilay ko. Why is he mad? Hindi naman siya ganito! He'll just annoyingly scold me but not that sternly!
"He's courting me," I said confidently.
"Adi..." rinig kong bulong ni Larry na ikinalingon ko sa kaniya.
"What? It's true naman! Are you denying it?" Pinanliitan ko siya ng mata na agad naman nitong ikinailing. Magsasalita sana siya nang unahan siya ni Kuya Shan.
"Oh? Nanliligaw pala, eh bakit ganyan ka makakapit?"
Kunot noo kong nilingon si Kuya Shan na iba na ang timpla. Nakita ko ring natigilan sina Paige at Clane. I am very confused to what is happening. Kung bakit ganito ang mood ni Kuya Shan.
"W-well..." hindi ko rin alam ang isasagot.
Kuya Shan smirked without a hint of humor before putting his sharp eyes to Larry. "'Wag kang sunod-sunorin kay Adi, Larry. Ako nagsasabi sa'yo." aniya bago padabog na kinuha ang kaniyang bag at umalis ng café.
Sinundan ko lamang ito ng tingin. Naramdaman ko rin ang paghiwalay ni Larry sa akin. Clane called Bench to take our order. Ako naman itong naiwang kyuryoso sa nangyari.
So I asked Paige. "Why is he mad at me?"
Paige shook his head and took a bite of her tart. "Broken" aniya at isinandal ang ulo sa balikat ni Clane.
Oh. That's it? Kaya siya wala sa mood dahil broken?
Ngumuso ako. "Bakit parang sa'kin pa siya galit! I thought I did something wrong..."
Clane laughed. "Lalong mabibitter 'yon at kami na ang pupunteryahin lagi. Hays..." naghikab kunwari siya at inakbayan si Paige. Nanunuyang nakangisi si Clane kay Paige. "Sa kwarto ko na lang kami lagi..."
Paige remained unbothered kahit isinisik na ni Clane ang kaniyang mukha sa kaniyang leeg. Bahagya akong napangiwi.
I can say that I am clingy but probably not like these two. I still have dignity and baka sa private ko lang mayakap si Larry kapag naging kami na.
I glanced at Larry who's busy choosing something to play on the TV. Nang mapansin niya ang tingin ko ay tumaas ang dalawa niyang kilay sa akin bilang pagtatanong sa kung anong kailangan ko.
Umiling ako at nakakain na rin nang dumating ang inorder. He said earlier that he'll ignore Cheena. That's good to hear.
Tulad sa sumunod na araw ay sunod-sunod na ang aming practice. Nabubuo na namin ang buong performance. Madalas ding magbago o 'di kaya'y mag-alis ng mga parte ng sayaw. It was tiring but a day with Larry can make my day. Lalo na kapag siya ang pumapasok mismo sa gym para bigyan ako ng tubig o 'di kaya'y punasan ng towel.
"Thank you" nangunguso kong sabi nang punasan niya ang ilang bubutil ng pawis sa aking noo habang umiinom ako.
He just smiled and stared at me for a while. Pagkatapos noon ay magpapaalam na aalis na at babalik na lang kapag tapos na kami. For the past days practicing, I'm in good mood. Minsan nakikipagkwentuhan at tawanan pa ako sa graceful group. They're fun to be with not until Cheena messed up in one part of the dance and blame me for doing it wrong.
Bahagya akong nasaktan dahil sa pagkakabangga namin at inirapan niya lang ako. Pinalagpas ko iyon ngunit sa sumunod na parte ay siya talaga ang nagkamali but again, blamed it all to me!
"Adi naman!" bulyaw niya sa akin at hinarap ako. "You messed up again!"
I wanted to scoff. Ako? Eh siya itong makupad gumalaw!
Lahat ay natigil sa pagpapractice. Nagsimula na ring magsipalibot sa amin kaya naman ikinalma ko ang sarili ko dahil baka makagawa pa ako ng eskandalo.
The last time I got annoyed with Cheena was when I saw him talking to Larry but after Larry assured me that nothing is between them, kinalimutan ko na siya.
"I didn't, Cheena. Ikaw ang mabagal gumalaw" kalmado kong sabi kahit gustong-gusto ko na umirap.
Lalong nairita si Cheena. "I was on perfect timing! Ikaw 'yang masyadong nag-aapura!" umamba siyang lalapit sa akin ngunit hinarang na siya ng aming team leader.
"Let's wrap up, everyone! Good job at overtime na rin." anunsyo ng leader namin na nakapagitan pa rin sa amin. Sumeryoso ang tingin niya sa aming dalawa ni Cheena. "Maiwan kayong dalawa"
I just nodded and took my tumbler to drink. Sinulyapan ko si Cheena na iritado at tumitirik ang matang nakikipag-usap sa mga kaibigan niya. I scoffed. She's this mad because she knows she was the one who made a wrong move.
I took my phone to check if Larry texted me and as expected he did but it's not something I wanted to see.
Future boyfie💘:
How's your practice? I have a paper to pass later. Hindi kita mapupuntahan but I'll see if makakapunta ako sa café. Take care.
Nasira na doon ang mood ko at lalo pang nasira nang kausapin na kami ng leader namin. Magkaharap kami ngayon ni Cheena na maarte akong iniirapan.
"Cheena, bakit kailangang sumigaw kanina?" si Kuya Gian na nakahalukipkip nang nakaharap kay Cheena.
"Well, sinasadya na ni Adi! Nakailan na siyang mali at nabubunggo ako!" maarte niyang sabi at pinanlisikan ako ng mata.
Tumaas ang isa kong kilay. The guts to call me "Adi"?
Hindi ako nagsalita at hinayaang manguna si Kuya Gian. "Nabubunggo? Eh sa part na mag-iintersect kayo ni Adi ay malaki ang pagitan"
Hindi nagpatalo ang dukha. "She's rushing! Imbis na smooth ang paglipat ko lalo na't gagalaw din ang kamay ko, nag-aapura siya!"
I refrain to roll my eyes out and just let Kuya Gian do the rest. Tahimik lamang ako habang si Kuya Gian ay inaalam ang nangyari. I let Cheena talk kahit alam kong mali siya. Alam naman ni Kuya Gian ang buong mangyayari sa sayaw kaya naman alam niya kung saan talaga may mali.
"Nagbago ang beat kaya tamang lang si Adi. At sa part mo na 'yon, you should also move hastily" si Kuya Gian na lalong ikinatirik ng mata ni Cheena at galit na talaga sa akin.
"I did that but I told you, Adi was rushing! She's also wrong here! Ayaw lang magsalita!"
Tumikhim ako at naiinis na dahil nauubos ang oras. "I didn't do anything wrong. Don't blame it all to me--"
"You are to blame! Palibhasa gusto mo ay ikaw lagi ang nasusunod? Na ikaw lagi ang walang mali? You are so immature!"
Doon nasira ang mood ko tuluyan. Nahawaaan na ako ng inis niya sa kaniyang binabatong mga salita.
I am silent because I don't have something to defend with! Wala naman akong ipaglalaban na mali! Silence means I don't have something to fortify because I know everyone will eventually confirm that it wasn't my fault!
"Ako? Malinaw naman na ikaw ang mali" may diin at may bahid na rin ng irita kong sabi.
Ngumisi si Cheena dahil mukhang nakuha na niya ang aking pansin. "Oh, 'di ba? You blame it all to me now! Ayaw mong ikaw ang sinisisi pero gusto mo, ikaw ang nangsisisi!"
"Girls, stop! Tatanggalin ko kayo!" Dumagundong sa buong gym ang boses ni Kuya Gian, sanhi ng pagtahimik ni Cheena.
Nagtiim bagang lamang ako at dumilim ang tingin kay Cheena. Ano pa bang dahilan para kainisan niya ako nang ganito? Si Larry? Well, that means she likes him romantically! That's why she's flirting kahit tinatanggi ni Larry!
Ugh! Nakakairita! Pati ba naman kay Larry, hinahadlangan pa akong malayang maging masaya?!
Kinaladkad ko sina Paige sa café kahit na parehas silang hindi nagpapansinan ni Clane. Wala akong time para bigyan pa ng pansin ang kanilang away lalo na't mainit ang ulo ko.
Her audacity to accuse of anything she could possibly spill just because she hates me! Well, I hate her too! Sino siya para diktahan ako? Just a mere flirty bitch!
I sipped on my drink and it somehow calmed my nerves. Nagtext na rin ako kay Larry na nasa café kami and I badly need him pero hindi pa siya nagrereply! I calmed my nerves more dahil sabi nga niya'y may tinatapos pa siya. Sinulyapan ko naman ang dalawang wala pa ring imikan. I saw how Clane sulked more when he glanced at Paige but Paige continue to eat her food.
I snorted. Ang arte rin minsan ni Paige. Buti nga siya, may nagpapasuyo! Kung si Larry ang magtatampo sa akin, I'll probably just console him all the even though he doesn't need it.
The two quarreled again. Nakasumpong itong si Clane samantalang si Paige ay hindi alintana ang pinapakita nito. Napasandal ako sa sofa at napatitig sa kanila nang walang emosyon.
Kailan ko kaya silang makikitang maging sweet? Iyong talagang kaya na nilang aminin sa isa't isa na mahal talaga nila ang isa't isa, hindi lang dahil gusto nila ng landi. A genuine sweet love.
I texted Larry to see if he was still going. I don't want to overthink again here and forced him to be my boyfriend already so that we can do whatever I want to. Naiinggit lang talaga ako kina Paige and I don't want to feel like it again. Gusto kong panghawakan ang mga sinabi ni Larry.
Me:
Hindi pa ba tapos 'yang ginagawa mo?
Just a second after that, I received a message from him.
Future boyfie💘:
Nandyan ba ang ate mo?
Me:
yeah, may tampuhang nagaganap
I rolled my eyes and sipped on my drink as I watch the two have a war. I even tried to record them to tease them but immediately put it down when Paige saw me.
Tamad kong sinandal ang ulo sa headrest ng sofa at ipinikit ang mata. Kapag nasa ganito akong sitwasyon (kasama ang dalawang walang ginawa kundi maglandian) ay wala lang sa akin dati. I can really just watch them or ignore them pero ngayon, gusto ko na lang talagang makasama si Larry. Kasi kapag naiiwan ako dito, all I will ever think the whole time is how about me? Wala ba akong magiging ganito? Lalo akong maiinggit.
Paige hit her knee on the table making her scream weirdly as if someone fucked her hard. Narinig ko na rin ang ilang yabag ng paa mula sa hagdan kaya naman napaangat ako ng ulo para umayos.
"Bakit may umungol?! Ay jusko!" Larry exaggeratedly said the moment he saw the two.
My mood immediately pumped up and laughed at his joke. Nang makita naman niya akong nakatingin at nakaabang sa kaniya ay lumapit na siya at hinawakan ang ulo ko.
"Sorry natagalan" aniya sa mahinang boses na ikinanguso ko lang at tinanguan siya.
Nakangisi kaming bumaling sa dalawa na ngayo'y ang pinagkakaabalahan ay ang tuhod ni Paige na namumula.
"Adi, nanonood ka ng live porn?" ani Larry na nakatanggap ng mura kay Paige.
I laughed when Clane put pressure on Paige's knee making them wrestle again.
Ang balak na pagtambay namin ni Larry dito ay hindi na natuloy dahil aalis din naman sina Paige. Inaya ko na lamang si Larry sa kanila dahil mas malaya kaming makakapag-usap at makakagalaw. Gusto ko rin namang sumama kay Larry kahit na kitang kita ko ang pagtapon ng masamang tingin sa akin ni Paige nang makita niya na halos mahalikan ko si Larry noong bumulong ako rito.
"Sa tingin mo, anong maiisip ng tao kapag nakita silang ganoon ang itsura?" I tried to joke about Paige's condition.
Larry only chuckled and ruffled my hair. "Naughty"
Sa sasakyan patungo sa kanilang bahay, ni hindi ko na naikwento sa kaniya ang nangyari kanina dahil lagi niya akong uunahan ng ibang topic and mostly, about Lomi.
"Lomi bought a new game yesterday," he said, making me nod in acknowledgment.
"He probably bought the assasin's creed odyssey" sagot ko nang maalalang iyon ang matagal nang hinahanap ni Lomi noong nakaraan.
Pagkapasok sa kanilang bahay ay naabutan pa namin si Lomi sa sala na hindi rin napansin ang aming pagdating. I was about to greet him when Larry removed his hand on mine.
I looked at it confusion. Napalabi siya at sumulyap sa kapatid. "Kung gusto niyo munang maglaro, sa kwarto lang ako--"
My brows furrowed and held his hand as we are about a meter apart.
"We're here to spend time together kaya bakit ako makikipaglaro kay Lomi?" A mix of confusion and sadness dripped on my voice.
His lips parted as if what I said was something he didn't expect. Sa gilid ng aking mata ay nakita ko si Lomi na tumigil sa paglalaro at tumayo. Lumapit sa amin kaya naman nilingon ko na ito.
I found his eyes on our hands bago mapunta sa kuya niyang nakatingin na rin sa kaniya. Kumunot lalo ang noo ko dahil ayan na naman sila sa tinginan nila na iyan.
"What's with you two?" basag ko sa katahimikan.
I hate it when I feel like I look dumb. Or dumb to be exact dahil hindi naman ako ganoon and these two, having their "titigan" thing again irritates me.
Lumingon sa akin si Lomi samantalang ang kuya niya ay nanatiling nakatingin sa kaniya at kung hindi ko pa ito kurutin ay hindi niya ililipat ang tingin sa akin.
"Is there something I should know?" I said, intrigued.
Ngunit bago pa sila makapagsalita ay bumukas muli ang pintuan. Lahat kami ay napalingon sa pagdating ni Tito Bill, ang papa nila Lomi na may dalang suitcase. Ang seryoso nitong mukha ay bahagyang kumalma nang makita kami.
"Hi po, Tito!" Nakangiti kong bati at lapit dito.
"Adi? How are you?" anito na ikinangiti ko naman at pinagsaklop ang dalawang kamay.
"I'm fine po!"
Tumango ito at tumungo sa kaniyang mga anak na sandali niyang kinausap. I remained a bit far from them to give them a father and son privacy. After their talk, Larry went to me.
"Iwan muna kita kay Lomi. May pag-uusapan lang kami saglit ni Papa" he said and to my dismay, I could only nod and sigh.
Iniwan niya ako at ako naman ay tumabi kay Lomi at sumiksik dito. I hugged him sideways and put my chin on his shoulders, oblivious that he was already frozen in his seat.
"A-adi..." paos na bulong ni Lomi at nakita ko pa ang paglunok niya.
Umiling ako at yumakap lalo sa kaniya. "I'm sad, Lomi. Just let me hug you. Bestfriend naman tayo..."
Wala na siyang nagawa kundi hayaan ako. I sighed. Being not a priority is upsetting for me because I should be a priority! I should be his priority! He's courting me tapos wala man lang siyang oras na nilalaan sa akin? Madalas pa na umiiwas siya at talagang inuubos ang oras na hindi ako nasasamahan...
I am ready to be his girlfriend! Gusto ko na siyang maging boyfriend! I don't care kung anong masabi ni Daddy! I'll do it my own way! And I'll make sure he'll agree on it whether he like it or not. Ayokong hindi binibigyan ng oras!