Andria's POV
                Pagkadating namin sa Casa De Vander ay agad na sumalubong saakin ang lahat ng mga tauhan ko, maski ang aming mga kasambahay ay sumalubong din saamin para bumati.
"Miss Andria." Bati nilang lahat saakin at yumuko tanda ng paggalang.
"Magsibalik na kayo sa mga gawain niyo." Utos ko kaya wala pang sampung minuto ay wala na sila saaming harapan.
Binalingan ko ng tingin sila Hugo at bahagya silang tinanguan bago sumunod saakin papasok dito sa loob nang aming mansyon.
"Anak." Salubong saakin ni Daddy at niyakap ako. Nginitian ko sya at pinakilala saaking mga kaibigan.
"Ba't nga pala naandito kayo?" Tanong ni Daddy tsaka humigop ng kape.
"We'll stay here for just a couple of weeks, Dad. Maraming nakaabang na armadong lalaki sa mansyon namin."
Kunot noo ako nitong binalingan nang tingin. "Armadong lalaki? Sa pagkakaalam ko ay matagal nang nanahimik ang mga Saldivar kaya wala nang dahilan upang may manakit pa saiyo." Anito na tila ay naguguluhan na rin.
Umiling ako. "The Saldivars are on my side already. Imposibleng sila ang may pakana nyan." Sagot ko.
"It's either VDS or her." dugtong ko.
*
Nandito ako ngayon sa conference room kasama sila Haji, Hugo, Kaleb at Sky. Kanina pa ako hindi mapakali dito dahil hindi ko alam kung anong magiging kinalabasan nang nito.
I'm still scared. Hindi ko alam kung anong magiging reaction nila. Hindi ko rin alam kung matatanggap pa ba nila ako kapag nalaman na nila ang lahat.
Maiintindihan nila kaya ako?
Pare-parehas kaming nasanay at namulat sa mundo ng patayan. Wala nang bago saamin. Pero paano kapag nalaman nila na anak ako ng isa sa pinaka makapangyarihang mafia boss? Paano kapag nalaman nila na ako ay tagapagmana nito? I'm scared, I'm scared to be left alone.
And I'm scared that it may happen to me one day. Baka hindi ko kayanin.
"Andeng." Napakurap kurap ako nang marinig ang boses ni Haji. Binalingan ko sya ng tingin.
"Tulala ka nanaman." Lumapit ito saakin at umupo sa tabi ko. "Are you scared?"
Tumango ako. "Hindi ko alam kung matatanggap niyo ako pagkatapos ng mga ibubunyag ko ngayon." I mumbled and smiled bitterly.
"Don't be, we love you. You never betrayed us, kaya kahit anong mangyari. Naandito lang kami." Saad niya na kahit papaano ay nakapag pagaan saaking loob.
"Nandito na sila Zrindle, pinasundo ko na lang sila kay Kaleb." Dugtong pa nito at tumayo. Tumango na lang ako sakanya at ngumiti bago sya bumalik sa kinauupuan nya.
Ako naman ay tumayo na at lumapit sa isang cabinet tsaka kinuha ang itim na box.
Napatingin kami sa pintuan nang marinig namin ang ingay na nanggagaling sa iba pa naming kasama na kakarating lang.
Halata sa mukha nila ang pagtataka nang makita ako dito sa unahan. Isa isa silang pumasok at umupo sa mga bakanteng upuan.
"Anong ginagawa natin dito, deng?" It's Angel, who's asking.
"Bakit may mga armadong lalaki nanaman sa mansyon naten? Ang kakapal naman ng mukha nila, bahay naten 'yon, doon pa nila nagawang tumambay ha." Naiiritang usal ni Callie.
Klein chuckles. "Obviously, kasapi nanaman nang VDS ang mga gunggong na 'yon."
"Oo nga pala, andeng. Bakit dito nandito tayo? Hindi mo ba alam na itong mansyon na 'to ay isa sa pag mamay-ari ng mafia boss?" Zrindle.
"Isang maling galaw lang natin ay kahit anong oras ay pwede na tayong bumulagta dito." Keila.
Bahagya akong natawa sa kanilang mga tinuran. Umiling ako sakanila bago mag salita.
"You don't have to worry anything, this mansion is now my property." Ani ko nang may paninigurado na tono.
Muli nanamang bumukas ang pagtataka sa kanilang mga mukha.
"What do you mean?" Naguguluhang tanong ni Kyle.
"I am the daughter of the mafia boss that once own this property. I am the heiress." Panimula ko na ikinagulat nilang lahat.
"I don't know if you're still going to accept me after this. But I still want to be honest with you all," Napakagat ako nang labi dahil sa takot at kaba na nararamdaman ko ngayon.
"Alam kong sumunod saakin sila Zhilux, Minoah at Zrindle noong araw na nag punta akong Smith Mansion. Alam ko rin na nagulat sila kung bakit nakapasok ako nang ganon ganon na lang." Huminga ako nang malalim at muling nagpatuloy sa pagsasalita nang wala ni-isa man sakanila ang nag abala na magsalita.
"It's because, Natasha Smith is my cousin in my father's side. She's now the queen of a smith mafia at tanging kami na lang ni Tita Arianne ang meron siya."
"Pero bakit ka pumunta doon?" Tanong ni Slixine.
"Ang totoo nyan, gusto ko lang sanang kamustahin sya dahil it's been 6 years noong huli kaming nagkita. But then, I found out something." Sagot ko.
"What is it?" Tanong naman ni Ate Sunny.
"I saw the black drawer in Natasha's office. Nakaawang 'yon kaya pagkatapos nang pag uusapan namin ni Natasha at madali siyang umalis dahil sa susunod na meeting nya ay agad akong lumapit doon at nakita ko 'to." Agad kong nilabas ang itim na box na nag lalaman ng ang patalim na may nakaukit na dragon.
Sunod sunod na malulutong na mura ang narinig ko sakanila nang makita nila ang aking hawak.
"Does that mean—" Agad kong pinutol ang sasabihin ni Minoah.
"Oo, si Natasha ang nagpapadala ng death threats saatin, maging saakin." Saad ko. "Maging sayo?" Kunot noong tanong ni Minoah. Tumango naman ako sakanya.
"Lately, may natanggap akong death threat regarding all of you. At noong sinabi ko iyon kay Natasha, sa inasta nya pa lang ay alam kong may mali na. Ramdam ko iyon." Pagpapaliwanag ko.
"Pero bakit mo nalaman na pinsan mo ang nag papadala non at hindi ang VDS? Kung hindi ang VDS ay bakit kaparehas na kaparehas sa simbolo nila ang simbolo ng Smith mafia?" Gulong gulo na si Zrindle.
"There's a little bit difference in the symbols that you saw. Smith mafia's dragon has a red eyes and VDS' dragon has nothing." Paglilinaw ko.
"Pinsan mo siya hindi ba? Bakit imbis na tulungan ka niya ay siya pa pala ang kakalaban sayo?" Nagtatakhang tanong ni Vriany.
"Kung ano man ang dahilan ay hindi ko iyon alam." Napabuntong hininga na lang ako. Isang mahabang katahimikan ang namayani saamin at agad itong nabasag nang mag tanong si Zavier.
"But why didn't you tell us sooner about all of this? About you being the heiress of Mafia Vander?" Muli na naman akong nilukob ng kaba at takot nang marinig ang tanong nya.
"K-kasi natatakot akong talikuran niyo na lamang ako pag nalaman niyo ang tungkol dito. Natatakot ako na madamay kayo sa mas madugong mundo na ako lang dapat ang mamumulat. Natatakot ako na baka hindi niyo ako matanggap." Mapakla akong napangiti nang maglandas ang luha sa aking pisnge.
"Natatakot ako na baka dahil saakin ay mas mapahamak kayo. Natatakot akong mawala kayo saakin." Hindi ko na napigilan ang sunod sunod na pag patak ng luha ko.
Agad na lumapit saakin sila Zrindle, Callie at Ate Sunny para aluin ako.
"Hinding hindi ka namin tatalikuran, simula nang maging parte ka nang gang natin ay damay na kami." Pag aalo ni Zrindle habang hinahagod ang likod ko bago ngumiti.
"At kahit sino pa ang kalaban natin ay hindi kami magdadalawang isip na tulungan ka." Sabi naman ni Ate Sunny.
"Ang laban mo ay laban din namin at hindi namin hahayaan na mag isa ka lang." Dagdag pa ni Callie.
"At kahit ikaw pa ang pinaka masamang tao sa buong mundo, mamahalin pa rin kita." Natigilan ako sa pag iyak nang marinig iyon kay Kaleb. Binalingan ko sya ng tingin.
Lumapit ito saakin, napapikit ako nang maramdaman ang malambot nitong mga labi saaking noo.
"Hindi mo kailangang matakot, hindi ka nag iisa sa laban mo." Tuluyan na akong mapangiti nang maramdaman kong tuluyan nang muling nabalot nang pagmamahal ang aking puso.
Nilingon ko ang aking iba pang kaibigan na nakaupo lamang at nakangiti saakin.
"Salamat sainyo, I will surely never forget this day." Ani ko at pinahid ang aking luha.
At first, I really thought na mawawala na sila saakin. Ngunit nagkamali ako, hinamak ko ang pagmamahal nila saakin na syang hindi ko dapat ginawa.
Malaki ang tiwala nila saakin kaya't hindi ko dapat pinagdudahan ang pag mamahal nila saakin. Maling mali.
I'm really lucky to have this dorks around me.