Andria's POV.
              Napamulat ako nang may marinig akong sunod sunod na kumakatok. Pipikit pa ulit sana ako nang kumatok ulit ito kaya wala na akong nagawa kundi tumayo at pag buksan ito ng pinto.
Tumambad saakin sila Sky, Angel, Minoah at Keila na naghahagikgikan.
"Ba't naman ganyan pa rin itsura mo, deng?" Tatawa tawang saad ni Sky.
Umiling lang ako sakanya bago bumalik sa higaan ko. "What do you want?" Inaantok kong tanong habang humihikab hikab pa.
"Wala naman, hindi ka kasi kumain kagabi e. Namumula pa mata mo." Sagot naman ni Minoah.
"Oo nga, ano ba kasing nangyari sainyo ni Kaleb?" Tanong naman ni Angel. Umiling naman ako bilang sagot.
"Alam mo, kung may problema kayong dalawa. It's better to talk about it." Sabi naman ni Keila bago marahan na tinapik ang balikat ko.
I bitterly smile. "I saw him and tasha, kissing." Muli nanamang tumulo ang luha ko nang maalala ang nakita ko kagabi.
"Gago?" Angel.
"Seryoso?" Minoah.
"Nasaan yang Natasha na yan? Ako na papatay, nakakagigil na talaga yan." Gigil na sabi ni Keila bago nag labas ng baril na galing sa gun pocket nya at  kinasa.
Akmang lalabas na sana sya ng kwarto nang hawakan ko ang kamay nya bago sunod sunod na umiling habang naiyak.
"No, Kei. Hayaan mo na. I don't have any rights to be mad anyway. I'm not even his girlfriend." Saad ko.
"Kaya hahayaan mo na lang, ganoon ba? Hindi naman siguro tanga si Natasha para hindi mapansin kung anong meron sainyong dalawa ni Khalil diba?" Naiinis na tanong ni Sky.
"I know, pero pinsan ko pa rin si Natasha. And I can't just hurt her. Kadugo ko pa rin sya." Nahikbi kong sagot at niyakap ang magkadikit kong binti.
Pinunasan ni Angel ang mga luhang sunod sunod na nagraragasa sa aking pisnge bago ngumiti.
"You're such a great person, Andeng." Aniya.
"Indeed, pero kung buhay nating lahat ang nakasalalay sa mundong ito ay hindi mo na maaaring pag bigyan iyang si Natasha." Wika naman ni Minoah. Tumango naman ako.
"Alam ko iyon, kaya hanggat maaari, hanggat wala pang isa sainyo ang ginagalaw nya ay papatawarin ko sya nang wala akong pagsisihan sa huli." Saad ko bago pinunasan ang aking pisnge na basang basa na dahil sa luha bago ngumiti sakanila.
"Tara na, kakain pa tayo." Paanyaya ni Keila nang magsitayuan na sila.
Tumango naman ako. "Thank you sainyo. Mauna na kayo, aayusin ko lang ang sarili ko bago ako bumaba." Wika ko. Tumango naman sila at nagsialisan na.
Ako naman ay agad na nag ayos ng aking sarili bago humarap sa salamin, nang masatisfied na ako sa itsura ko at mag mukhang presintable na ay lumabas na ako.
Pagbaba ko ay bumungad nanaman saakin ang ingay ng tawanan nang aking mga kabarkada kasama si Daddy sa dining area.
Napunta saakin ang atensyon nila nang mapansin nila ako.
"Hey." Bati ko.
"You're here na pala, take a sit and let's eat na." Bungad saakin ni Daddy.
Napansin kong inayos ni Kaleb ang bakanteng upuan na nasa tabi nya kaya wala na akong nagawa at umupo doon. Tuloy naman sila sa pag kukwentuhan nila kaya di na ako umimik.
Lalagyan nya sana ng pagkain ang plato ko nang pigilan ko sya.
"I have my hands to use. I don't need your help." Malamig kong usal sakanya ngunit hindi ito nakinig at tinuloy lang paglalagay ng pagkain sa aking plato. Napairap na lamang ako.
"You still mad?" Tanong nito ngunit hindi ko ito pinansin at nagsimula nang kumain.
"I'm sorry." Sandali akong napatigil sa pagkain nang marinig ang sinsero nyang boses subalit pinag sawalang imik ko lang sya.
"Anyway, anak." Napatingin ako kay Daddy nang tawagin niya ako.
"Yes, daddy?" Tanong ko.
"Why didn't you told me sooner na magkakaroon na pala ako nang manugang?" May halong pang aasar ang tono ng boses nito tsaka ngumiti kay Kaleb na sya namang sinuklian din ni Kaleb ng isang munting ngiti.
"What do you mean? I don't have any suitors. Boyfriend either." Taka kong tanong bago tinignan sila Zrindle na naghahagikgikan.
I scoffed in disbelief. "Don't tell me you guys—" Naputol ang sasabihin ko nang mag salita agad si Kaleb.
"They didn't. Because I did." Pag amin nya tsaka ngumiti saakin.
Malamig na tingin ang ipinukol ko sakanya. "The last time I checked, we're friends at wala kang sinabing liligawan mo ako." Malamig kong usal sakanya.
"But now, I did." Nang sabihin nya iyon ay hindi na ako umimik. Hindi ko na rin pinansin ang mga tinginan nila at agad na tinapos ang pag kain ko. Sunod rin namang natapos si Daddy sa pagkain nya at nagpaalam saakin na aalis na sya dahil may kailangan pa syang tapusin na business transaction.
Nandito ako ngayon sa garden dahil kanina ko pa iniiwasan si Kaleb.
Buntong hininga akong naupo sa may swing dito at mahina na idinuyan ang sarili ko. Napapikit ako nang biglang humangin nang malakas.
I like it when it's peaceful na parang walang nangyayaring gulo sa pagitan namin ng pinsan ko. At mabuti na rin na wala pa rin paramdam saamin ang mga smith na sya rin namang ipinag tataka ko.
Bakit wala pang paramdam ang mga smith? Cease fire na ba? Anong nangyayari?
"Dria." Napatayo ako nang makita ko si kaleb. Why the hell on earth do you keep on following me?
Aalis na sana ulit ako nang hawakan nya ang braso ko bago ako hilahin palapit sakanya.
"Don't touch me!" Usal ko bago binawi ang kamay ko ngunit kinuha nya ulit ito. "Andria! Can you please just listen to me? Kausapin mo naman ako, mag usap naman tayo!" Pasigaw ngunit may halong pagmamakaawa ang boses nitong saad saakin.
"Alam mo kaleb? Why can't you just stop playing with my feelings?" Naiinis kong tanong.
"Playing with your feelings?" Tanong nya.
"Yes! If you like my cousin, just tell me and I won't force you to love me back. Because it hurts so much seeing you kissed another girl even though you told me that you love me!" Tuluyan nang bumagsak ang luha ko nang sabihin ko ang mga katagang iyon.
"I-i don't—"
"Yes, you do Eros!" Sigaw ko.
Halata naman ang gulat na bumalatay sa mukha nya nang banggitin ko ang second name niya.
"You're Eros, right? Ikaw yung first love ni Natasha na matagal na nyang kinukwento saakin. A-at si Natasha, sya naman yung first love mo na iniwan mo because of some business matters, 'di ba?" Nahikbi kong tanong sakanya. Sunod sunod na ang mga luhang pumapatak sa aking mga mata. Natahimik naman sya at hindi na magawang makapag salita dahil sa gulat.
"Bakit hindi ka makasagot? Hindi ba't totoo?" Tanong ko pa.
"How did you know about that?" Tanong nya pabalik na nakapagpa singhap saakin.
"So it's true." I sarcastically laugh at him, still crying. "I'm too stupid to think na mamahalin mo rin ako when your first love is my cousin. Too dumb of me."
"You even lied to me, you even lied to us just to cover your past with her. You made me wait for over an hour to pick me up only to find out that you're kissing your first love na cousin ko pa."
"Oo, totoo 'yon." Napatigil ako sa pag iyak nang marinig ko iyon sakanya. Seryoso itong nakatingin saakin ngayon pero punong puno naman ng iba't ibang emosyon ang mata nito.
"But that doesn't mean na mahal ko pa rin sya hanggang ngayon. It's been 5 years, and I know to myself na wala na akong nararamdaman para sakanya the first time na nakausap ko ulit sya." Wika nya bago lumapit saakin at hinawakan ang kamay ko.
"I was with her kase nakita ko sya sa may gilid na namimilipit sa sakit kasi na sprain ang paa nya, I was helping her. But I didn't kiss her, she's the who kissed me. I was about to push her pero huli na dahil nakita mo na kami and that cause you to be like this." He sincerely look in my eyes before smiling at me after nyang mag explain.
"I'm sorry for making you wait, and I'm sorry for lying. I didn't know that it made you feel like this." He kisses my forehead na lalong nakapag pahikbi saakin.
"Shh, don't cry. I love you, and once I said it. I mean it. I waited for so long at hindi ako papayag na sirain lang ng kung sino man o ano man ang kung anong meron tayo ngayon." I stared at his hazel eyes bago tumango na ikinangiti nya.
Napatingin ako sakanya nang may isinuot itong singsing na gitnang daliri ko.
"Just love me and I'll court you forever. Love me and I'll be with you till the end. Be mine, be my world, be my everything, Andria." Napakagat ako sa aking labi nang sambitin nya ang mga iyon. Puro na lamang pagkatuwa at saya ang nararamdaman ko ngayon.
"Yes, yes I will, kaleb." Sagot ko na lalong nakapag pangiti sakanya at humiyaw hiyaw sa sobrang tuwa na ikinatawa ko.
Niyakap nya naman ako na ginantihan ko rin ng isang yakap.
"I love you, love."
"I love you too."