Chapter 15

Clark is the type of person who is hot-headed, you just approach him he looks so angry so it's surprising because since it happened at school he's always been close to me, he's teasing me too. He's not that Clark anymore who is always angry.
I don't know how i feel every time na nakikita ko syang tumatawa kapag nakakasama nya si Kiro.
The day passed that way we always do, araw-araw nya kaming sinusundo. Napalapit na'rin ang bata kay Clark dahil lagi nya itong hinahanap.
"Are you happy?" I asked Kiro. He's busy watching cartoons. Sabado ngayon kaya narito lang kami sa apartment, wala naman kaming balak lumabas dahil masama ang panahon.
"Happy? For what mama?" He didn't even look at me.
"When you're with your Dad?" Napangiwi ako ng banggitin ko ang word na "Dad".
"Yes, i am....are you happy too Mama?" He asked. Nag-iwas naman ako ng tingin....masaya ako...sobra.
Madilim na sa labas dahil mukhang uulan talaga, five pa lang ng hapon pero mukhang gabi na.
Nagluto naman kaagad ako ng dinner namin, para kakain nalang kami kapag nakaramdam na ng gutom si Kiro.
All of sudden a very heavy rain fell.
After eating our dinner, hinugasan ko ang pinagkainan namin. Binihisan ko narin si Kiro ng pantulog.
I checked the time, it's already ten thirty pm.
Mahimbing na ang tulog ni Kiro, malakas pa'rin ang ulan sa labas.
Natigilan ako ng mag vibrate ang phone ko.
Clark Calling....
I frowned.
"Hello-
"Labas"
"Ha?"
"Labas" He ended the call.
Kunot noo akong bumangon bago lumabas ng kwarto, hindi ko naman maintindihan ang sinabi nya pero binuksan ko nalang ang pinto.
There, i saw Clark outside.
Basang basa sya, lumapit naman sya kaagad sakin para yakapin ako! Nabasa na'din tuloy ako kaya wala na akong nagawa.
He was drunk.
"What are you doing here? Lasing ka-
"Shhhhh...i want to see my son" Natigilan naman ako sa sinabi nya! Si Kiro lang naman pala ang gusto nyang makita!
"Magbihis ka muna! Basang basa ka!"
Inalalayan ko naman sya papasok sa loob bago pinaupo sa sofa, muntikan pa kaming matumba dahil sobrang bigat nya! Iniwan ko naman sya roon bago pumunta sa kwarto, may binigay kasing extra shirt ang may ari ng apartment para daw sa mga magiging bisita kung sakali, kumuha narin ako ng Taslan Short... kasya naman siguro sa kanya 'to.
"Heto, magbihis ka" inilapag ko sa gilid nya ang damit, malamlam ang mata nyang tumingin sa'kin. Nag-iwas naman ako ng tingin ng makitang bakat na bakat ang dibdib nya sa damit na suot!
"Take my clothes off" mahinang sabi nya pero malinaw sa pandinig ko 'yon!
My lips parted.
"H-ha?! Kaya mo na yan!" Natatarantang sabi ko. Nilalamig na'rin ako sa suot ko, gusto ko naring magbihis!
Hindi naman sya nagsalita tapos bigla nalang tumayo, naging alerto naman ako baka bigla nalang syang bumagsak sa sahig! Umawang ang labi ko nang naglakad sya papuntang kwarto kaya hinila ko sya paupo uli sa sofa.
"S-sige na! A-ako na magtatanggal" nauutal kong sabi.
He smirked.
Nanginginig ang kamay ko habang hawak-hawak ang laylayan ng damit nya!  Bigla nalang nyang inilapit ang mukha sakin kaya hinubad ko kaagad ang damit nya!
Napahawak naman ako sa dibdib ko! Grabe... sobrang kaba ang nararamdaman ko!
"Uhuh....faster"
Halos mapamura ako sa narinig! I don't know if he's moaning or what!
"Kara! Basang basa na ang brief ko....pakitanggal nung pants ko"
Napalunok ako ng bumaba ang tingin ko sa gitna nya! Kulang nalang ay magdasal ako dahil hindi ko alam kung paano ako napunta sa sitwasyon na 'to!
Nakapikit ako habang tinatanggal ang pants nya! Binilisan ko nalang ang pagtanggal para matapos na.
"F-finally" I murmured. Napahinga ako ng maluwag ng matanggal ko na 'yon.
Nagawi naman ang tingin ko sa boxer na suot nya, nabitawan ko naman ang hawak kong pants nang makita ang nakabukol 'don!
"Done?" He asked. Nag-angat ako ng tingin sa kanya, nakapikit sya habang nakatakip ang braso nya sa mukha.
"A-ah oo! Isuot mo na 'to" inabot ko sa kanya ang damit bago sya iniwan 'ron, pumasok narin ako sa kwarto para makapag-bihis na'rin!
Ilang minuto lang ang lumipas ng bumukas ang pinto, bigla nalang pumasok si Clark kaya nanlaki ang mata ko!
Humiga sya kaagad sa kama kaya bigla akong nataranta baka madaganan nya si Kiro!
"H-hoy!"
"Hmmmm? Come on, baby let's sleep"
Nakailang mura naman ako sa isip ko! Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa ginagawa nya!
Lumapit naman ako para ayusin ang pagkakahiga nya, sa kabilang kwarto nalang ako matutulog.
Humarap sya kay Kiro na mahimbing ang tulog, napangiti naman sya bago hinalikan ang noo nya.
Tinitigan ko lang silang dalawa hanggang sa bumigat na ang paghinga ni Clark. Lalabas na sana ako ng magsalita sya.
"I love you Kara, even if you have a child....i will still love you."
I was just stunned. Gusto 'kong ipaulit sa kanya ang sinabi nya pero natatakot ako.... natatakot ako na baka nagkamali lang sya sa pagkakasabi.
He's drunk.
Baka nga epekto lang ng alak 'yon kaya nya nasabi 'yon. Ramdam 'kong may tumulo sa pisngi ko, hindi ko namalayan na lumuluha na pala ako.
Nagmamadali naman akong pumasok sa kabilang kwarto, ibinagsak ko nalang ang sarili sa kama. Hindi ko alam kung paano ako nakatulog habang laman ng isipan ko ang sinabi nya.
"Baby, wake up"
"Hmmm"
"Are you still sleepy huh?"
Napabalikwas ako ng bangon ng may tumapik sa pisngi ko, kita ko si Clark at Kiro na nakaupo sa tabi ng kama.
"Good morning Mama! Come on, let's eat na po!" Pilit akong hinihila ni Kiro, napatingin naman ako kay Clark na nakataas ang kilay sa'kin.
I suddenly remembered what he said last night!
"Uhmmm....s-sige susunod nalang ako"
Lumapit naman sa'kin si Clark.
He leaned closer to my ear to whisper something.
I bit my lower lip.
"Good morning baby"
He kissed my forehead.
"Uhuh"
"Saranghae"
Binuhat naman nya si Kiro bago nila ako tinalikuran, ngiting-ngiti ako nang makalabas ako ng kwarto!
I thought he would forget what he said last night!
But, does he really love me?
It's hard to believe, knowing that it's rare for a man to love you even if you already have a child, kahit hindi mo naman totoong anak.
I don't want to think that he's just saying those words dahil nagpakilala syang bilang isang Daddy ni Kiro.
Nakakapagtaka 'rin na hindi nagtanong si Kiro about sa Daddy nya, normal talaga sa mga bata ang hanapin ang Daddy nila pero si Kiro ni isang salita ay walang lumabas sa bibig nya.
Maybe i'll just be happy because he already likes me?
I sighed.
"Clark Gutierrez you will be mine"

Book Comment (53)

  • avatar
    Kavin Raj

    Nice super story I wonder to read more

    25/04/2022

      10
  • avatar
    Jhaya Mari

    it's nice

    21d

      0
  • avatar
    Abdulcader B. Saidamen

    Thanks

    06/01

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters