"But here's the thing–you can't keep choosing someone who doesn't choose you. You can't, because your person is going to be your person for the rest of your life. Not just when you're young and things are perfect, but when things get messy and you make mistakes and the world is less shiny. You have to make sure that you have someone by your side that wants to be there. Someone who wants to support you and encourage you. Someone who gives you just as much effort as you give them. Someone who wants to hear your laugh,and make breakfast with you, and listen to all of your dumb jokes for twenty, thirty,or fifty years. Because there are difficult things in life, really hard and haunted things that make it heavy and hurtful at times. But love should not be one of those things. Love should hold your hand and help you brave those storms. Love should be your safe place. So please, just don't give the best parts of yourself to someone who doesn't see the value in what they are receiving. Don't settle for anyone who doesn't look at you and know, without hesitation,that they want to stay."
I sighed heavily after hearing those words.
"If he loved you, you wouldn't be up right now. Losing sleep due to overthinking, stress and unhappiness. What's the point in being with someone who destroys your peace. What's the point in being taken yet still alone ."
"Remy-
"What's the point in loving someone who has proven to be incapable of loving you the correct way. It literally makes no fucking sense to continue to fight for someone who refuses to make an effort for you."
"T-teka lang! 'bat ba ang dami 'mong sinasabi? kumain ka na nga lang!" Inilapit ko kay Remy ang pagkain, kanina pa ako nabuburyo sa dami ng sinasabi nya!
"Listen to what i say because it is also for your good!" Panghihimutok nya! I rolled my eyes before facing her.
"You guys should forget what happened! sinabi nya na sa'kin ang rason kung bakit hindi sya sumipot."
"Love is so fucking simple and yet we choose to complicate it with our deep feelings for people who have no fucking depth!"
"Tumigil ka nga! parang ikaw yung nasaktan ah!" Napangiwi naman si Remy dahil sa sinabi ni Noemi.
"Gaga! Ikaw kaya ang hindi siputin sa Monthsary nyo, hindi ka masasaktan?" Remy asked.
Nag-iwas ng tingin si Noemi bago tumango. "M-masasaktan syempre!"
"See?! Kaya makinig kayo sa mga sinasabi ko!"
"Wala namang sense ang sinasabi mo e." Pabalang 'kong sabi.
"Love is so damn simple and yet we complicate it by falling for those who aren't strong enough to catch us!"
"What?! Ako lang yung hindi sinalo! wag ka mag emote!" Si Noemi.
Napatigil naman ako sa pagkain, bago nagtatakang lumingon kay Noemi.
"Hindi sinalo? Nino?" I asked. Curious.
Her lips parted. "H-ha?"
Pinagkrus naman ni Remy ang braso nya bago pinanliitan ng mata si Noemi.
"Mukhang may hindi ka sinasabi sa'min hmmm?"
Noemi laughed awkwardly. "Oo na! sasabihin ko na!" Pagsuko nya.
"Parang kilala ko na 'to kung sino." Sabi ko, kumunot naman ang noo ni Remy.
"Kasi nga may gusto ako kay -
"Owen! May gusto ka kay Owen!" Biglang sabi ko, halos maibuga naman ni Remy ang iniinom nya!
"Kara! Hindi pa ako tapos!" Noemi pouted. I laughed.
I raised my brow. "Pero may girlfriend si Owen diba?"
Last time kasi na magkakasama kami ay pinakilala nya ang girlfriend nya sa'min, biglaang umalis si Noemi nun pero binalewala ko lang.
"Y-yeah! but i have no intention of telling him."
I nodded.
Tumayo nalang kami bago inayos ang gamit namin. Kailangan ko pang asikasuhin ang mga activities na missed ko. Halos maiyak ako nung ang baba ng mga score ko! Ilang gabi din kasi akong umiyak dahil sa hindi pagsipot ni Clark!
"What the fuck! Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo?!"
Hindi ko namalayan na natapon pala ang hawak 'kong juice sa naka bungguan ko! Nanlaki ang mata ko ng makitang si Abigail 'yon!
"P-pasensya na-
"Boba! Ang baho pa ng juice!" Nandidiring hinawakan nya ang damit nya bago ako sinamaan ng tingin!
"M-may extrang shirt ako! Hiramin mo nalang-
"What?! Tingin mo ba nagsusuot ako ng damit na galing sa ukay-ukay?!" She blurted out!
Napantig naman ang tenga ko sa narinig!
"Ukay-ukay? E mas maganda pa ata ang basahan kesa sa mukha mo!" Hindi ko na mapigilan ang inis ko!
"What's going on here?!" Napatingin naman ako sa nagsalita.
"Clark! Look at what she did to me! Ang dumi ko ng tignan arghh!" Lumapit sa kanya si Clark at tinignan ang ayos nya.
"Hoy bobo! Kasalanan mo din naman kung bakit nangyari sayo yan!" Pagsingit ni Remy.
"Kara? What the fuck did you do?!" Halata ang inis sa boses ni Clark.
My lips parted. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko!
"Isa ka pa! Walang kasalanan si Kara!" Hinawakan ni Remy ang braso ko bago ako hatakin papalabas ng cafeteria pero hindi pa man kami nakakaalis ay may humila rin sa kabilang braso ko.
"Mag-usap tayo mamaya" May halong diin ang pagkakasabi ni Clark bago binitiwan ang braso ko at lumapit uli 'kay Abigail.
Nanghihina ako habang naalala ang nangyari, mas pinili nya pang daluhan si Abigail kesa sa'kin!
Tulala lang ako hanggang sa matapos ang klase namin, hindi na ako nag-abalang hintayin ang mga kasama ko dahil gustong gusto ko na talagang makauwi.
Naabutan 'kong nanonood si Kiro, nagpaalam nading aalis ang maid nila Clark.
"Mama! What's wrong? you look sad" lumapit sya sakin bago yumakap sa mga hita ko. Bumuntong hininga ako dahil medyo gumaan ang pakiramdam ko.
Mabilis lang lumipas ang oras, nakatulog na'rin si Kiro. Nanood nalang ako habang ginagawa ang ibang activities ko, naiinis ako sa sarili ko dahil napapabayaan ko na ang pag-aaral ko.
Napatigil ako ng may kumatok sa pintuan, naalala ko ang sinabi ni Clark kanina na kailangan naming mag-usap. Bumuntong hininga ako bago tinuloy ang ginagawa, alam 'kong mas kakampihan nya parin 'yong babae kesa sa'kin. Alam 'kong kasalanan ko 'yon dahil hindi ko sya nakita kaagad kaya nabuhusan sya ng juice na hawak ko.
"Kara?" Tuloy parin sya sa pagkatok, naririndi narin ako sa sobrang ingay at baka magising si Kiro. Padabog akong naglakad para buksan ang pinto, kunot na kunot ang noo nya habang nakatingin sa'kin.
"Anong kailangan mo?"
"Let's talk" Madiin nyang sabi bago ako nilagpasan at tumuloy sa loob.
Bumuntong hininga ako bago sumunod sa kanya, nakaupo na sya ngayon sa sofa habang malalim ang iniisip. Nanatili naman akong nakatayo sa may gilid.
"Why did you do that?" He suddenly asked without even looking at me.
I frowned. "Ang alin?"
"Kara-
"Ano? Ako na naman may kasalanan?!" I cut him off. His lips parted.
Mariin nya 'kong tinignan. "Pero sana nag-ingat ka!"
Napatigil ako ng medyo lumakas ang boses nya, nilabanan ko naman ang mariing titig nya sa'kin! Hindi pwedeng ako nalang lagi ang nagkakamali! Ako nalang ang nakikita nyang mali! ako nalang lagi!
"Hindi ko nga sinasadya Diba?! Hindi ko sya nakita! Nagtanong ka ba sa mga kasama ko ha?! Hindi lang kami Ang tao roon! Maraming nakakita!" I blurted out.
Napasabunot naman sya buhok nya bago hinilot ang sintido, ramdam 'kong nag-iinit ang sulok ng mata ko.
"Ako nalang ba lagi ang mali? Clark naman!Sya nalang ba lagi ang kakampihan mo?!"
My tears fell. Sobrang sikip din ng dibdib ko.
"Wala ka na ngang oras sakin e." tumawa ako ng mahina habang naka-iwas ng tingin, ramdam ko ang titig nya sa'kin. "Lagi mong sinasabi na may importante kang pupuntahan, pero ang totoo kasama mo si Abigail." Huminga ako ng malalim, pinunasan ko ang luha ko. Gustong-gusto ko ng ilabas ang hinanakit ko, gusto 'kong aminin sa kanya na nagseselos ako kapag lagi ko silang nakikita na magkasama. "Tell me, D-do you still l-love her?"
His jaw tightened. "Kara, what the fuck are you saying?"
I looked at him. "Why can't you answer me?"
"Ano bang klaseng tanong yan?!"
I laughed. I don't care if i look crazy in front of him. "Do you still love her? if yes..... y-you can leave now."
Iniwan ko syang tulala roon, pumasok ako sa kwarto bago nilock ang pinto.
Ramdam kong nanghihina ako kaya napaupo nalang ako, halos humagulgol na'rin ako.