-Feather's P.O.V-
Nakapikit na iniintay ko ang sampal ni Xavier. He was never been the violent type in terms of hurting women I guess exemption na siguro ako. Dahil narin mas ginalit ko siya.
But I never recieved one. Takot na napamulat ako sa mata ko and saw him stopped as he controlled his anger. Tila na natigil lang sa ere ang kamay niya. I look at him with fear in my eyes but at the same time a sorry for him.
Agad akong tumakbo paakyat sa kwarto at napaiyak. I did go beyond the limit sa paraang sinagot ko siya. But I can help it. Nasasaktan rin ako but still this unpredictable heart of mine still beats for him kahit nung una pa lamang kaming nagkita.
Kahit noon pa may gusto ko nang aminin kay Xavier na ako si Feather but I can find any courage to tell him knowing na pwede siyang mawala sa akin.
Noon pamay nagpaubaya na ako kay Heather I first met Xavier but he doesn't know my name If I were to name our meeting when we were just young I can say that he is my childhood friend.
Mas una kong nakilala si Xavier at mas una kaming naging magkaibigan pero kailan may di niya alam ang totoo kung pangalan and he doesn't know a thing about Heather na may kambal ako but there is one thing na magpapatunay na ako ang kaibigang nakasama niya sa panahong kami'y bata pa. He gave me a bracelet back then na pagmamay-ari nang mga Del Vega at ang mga babae lang sa mga angkan nila ang nagkakaroon nito.
Pero nagbago ang lahat nang nagkahiwalay si Mama at Papa noon. My father and I were on our way to U.S that time nang makita ko si Heather na kasama si Xavier and Xavier thought Heather was me.
Pero wala na akong nagawa para magpakilala sa kanya kasi paalis na kami.
May time na tumawag si Heather sa akin and she confessed na she liked Xavier at alam din ni Heather na mas una kaming nagkakilala ni Xavier she just acted na siya ang kasama ni Xavier sa panahong kami ang magkasama dahil after all di rin naman alam ni Xavier na ako si Feather so Heather can freely act na siya ako since we were Identical twins but her Advantage is kilala siya ni Xavier bilang si Heather. I was going to make protest by that time kahit nasa U.S ako but what can I do mas naging complicated na. Walang alam si Xavier na ako talaga ang kababata niya not unless I tell him about the Del Vegas Bracelet which I still possess na mula sa kanya and my twin really likes Xavier kaya hinayaan ko nalang siya not knowing na ganito ang kahahantungan namin ngayon.
Nasaktan ako noon nang malaman kong naging sila pero wala rin akong nagawa I love my twin and I want her to enjoy her life. Mas naging tanga pa ako nang pumayag pa ako sa mga hiling nang kambal ko na magpanggap na siya pag-di siya nakakasipot sa date nila pag nasa pilipinas ako.
And then when she died and I made my promise na mas nagpalala nang lahat. Ilang attempts na ang nagawa ko para magtapat kay Xavier lalo na pag kinuwento niya sa akin na nagsimula niya akong nagustuhan ay nong una niya akong nakita sa bahay nila nang pinutol ko ang rosas nila. That was our first meeting before Heather. I felt happiness knowing na ako ang nagustuhan niya noon pa man but the thought na ang pagkaka-alam niya ay ako si Heather ang nagpapaduwag sa akin kaya diko masabi sa kanya.
Ano mang sabihin ko pinaikot namin sa aming palad ang buhay ni Xavier and even with my pride I still feel guilt the most kaya nagsisi akong nasigawan ko rin siya and I cant blame him for acting such. Bukas na bukas magsosorry talaga ako.
Nakatulog ako habang iniisip kong pano ako hihingi nang tawad kay Xavier bukas.
Agad akong nagising nang marinig ko ang tunog nang alarm clock. Pagkatapos ko sa morning routine ko ay bumaba kaagad ako para ipaghanda nang almusal si Xavier.
Hinanda ko lahat nang mga paborito ni Xavier knowing his a breakfast person.
"Manang Nakahanda naba ang Almusal?" Rinig ko ang boses ni Xavier patungo na sa dinning room nawalan nang expresyon ang mukha niya nang makita niya ako at akma na sanang aalis pero agad akong napatakbo at pinigilan siya.
"Xavier kumain ka muna pinaghanda kita." Saad ko sa kanya trying to enlighten my tone.
"I didn't tell you to... now let me go." Malamig niyang turan ngunit hinawakan ko parin siya nang mahigpit.
"Ka.. kahit na kumain ka muna." Hihilahin ko na sana siya nang bigla niya akong tinabig dahilan para mapa-urong ako at di sinasadyang nabasag ang vase at mahulog ito dahil nabangga ko sa pagtabig niya.
Gulat akong napatingin as he glared at me.
"Bat ba ang kulit mo hah!" Sigaw niya kaya napayuko ako at nakita ko ang paa kong may hiwa na at kitang kita ang pagdugo nito.
"Mam dumudugo po ang paa niyo!" Biglang sigaw ni Aling Demmy na kakapasok lang sa dinning room.
Lalapitan na sana ako ni Aling Demmy nang bigla akong kargahin ni Xavier sa mga bisig niya patungo sa kwarto namin, kwarto ko nalang pala at saka madahan akong inilapag sa kama. Nakatingin lang ako sa kanya habang kinukuha ang ang first aid kit sa cr.
Agad siyang yumuko at agad nilinisan ang kaunting sugat sa paa ko. Tahimik niyang nilagyan nang betadine at saka nilagyan nang band aid ang sugat ko and I can't help to stare at him. Nang umangat ang tingin niya ay nagtagpo ang tingin namin our eyes met for a second pero agad rin niyang nilihis ang tingin niya at saka naglakad patungong pintuan.
"Don't do thing's I didn't tell you to do... " malamig niyang wika at lumabas nang kwarto.
Diko mapigilang mapangite habang nakatingin sa sugat kong natakpan na ng band-aid as I hear my heart beating loudly.