Chapter 28

And now is the day I'm waiting for...
The day that will mark my self as his wife and him as my husband.
Nandito 'yong mga pinsan ko ngayon at mukhang bad trip sila sakin hahha ang aga ko daw nag asawa
maaga pa ba ang 23? Juskooo.
"Baby say im dreaming right now?" Kuya Dash ask to me.
"Dude, itakas nalang kaya natin siya?" Suggest ni kuya Damsel.
"Oo nga. Ikulong natin sa isla hanggang tumanda," biro naman ng kapatid ni kuya Damsel na si kuya Drake.
"Ang OA niyong lahat. Magsi asawa na nga kayo!" Suway ni mama sa kanila.
"No kuya. Be proud to your little girl you know. 'Wag niyo kong gawing baby!" Reklamo ko sa mga ito.
"We should salvage that Zayden!" Inis ni kuya Daniel na sabi. Mga ingrato!
"Tanggapin niyo nalang kasi." Natatawa kong sabi sa kanila.
"Tsk." Sabay sabay nilang reklamo.
"Awww. Ang cute ng prinsesa ni mama anak alagaan nyo ang isa't isa staka damihan nyo ng anak ha?''abi ni mama na naiiyak na
"Tita!'' angal nila kaya natawa nalang kami ni mama sa itsura ng mga ito.
"Yes mom. We'll take care of our self and kuya's stop acting like im 10 year old na bawal pa." Sabi ko sa kanila
"Kuya's thanks for not leaving me thanks for staying even if my attitude is not suitable for a girl. I love you po. Mahal ko kayong lahat." Pagd-drama ko pa sa kanila. Since i was born sila iyong nandoon palagi para sa akin.  Naging parang totoo kaming magkakapatid lahat kahit pa sila may hindi sila kadugo. Mas naging matatag kami na parang magkakaibigan lang.
"And also mag asawa na din kayo ha? Ang tatanda nyo na." Nagpipigil na tawa ko'ng dugtong
Pinitik ni kuya Ice ang noo ko sabay sabi'ng, "Stop joking Ash were not kidding here."
"Kuya naman ehhh!" Sabi ko sabay kiss sa kanila
"Ma'am the wedding will start 20 minutes from now we need to go.'' Biglang sabat ng babaeng wed organizer
Kaya ayon pumunta na akong ng simbahan. Habang inaalalayan nila ako sa pagsakay. Si mama ang kasama ko sa pagpunta doon. May kaniya kaniyang sasakyan kasi ang mga pinsan ko.
Ng makatapak ako ng simbahan ay todo ang kaba na nakakaramdaman ko shytttt hindi na ako 'to nginang yan.
Bakit ba ako kinakabahan?
This is my freaking wedding and my heart was trembling so fast fuck!
What's happening to me?
Now im walking to the aisle crying for this freaking man that i love.
Now playing
Marry your daughter/ Brian McKnight Jr.
Naalala ko ang mga panahong nag hahabol pa ako sa taong iba na mahal.
Mga panahon na hindi ko pa nakikita ang halaga nya bilang nagmamahal sakin ng lubos.
At ngayon ay nagpapasalamat ako sa dyos na hindi ako mahal ni Ryle dahil hindi ko akalain na mamahalin ko pala ang lalaking ito. At hindi ko kaya na mawala pa sya.
May maganda ding nangyari sa buhay ko kahit pa minsan na itong sinubok nang panahon. Akala ko hindi ko na talaga siya makikita pa ulit pero siguro nga ay kami talaga ang para sa isa't isa.
Kahit na nagkalayo kami at nagkaroon siya nangproblema na nilalabanan niya na siya lang mag isa sa loob ng limang taong iyon wala ako sa tabi niya. Kaya pinangako ko sa sarili ko na hangga't nabubuhay ako aalagaan ko siya at mamahalin katulad nang pagmamahal niya sa akin.
And I'll say if you truly love the person your willing to wait and willing to get hurt
Kaya mo maging selfless para sa taong mahal mo maging masaya lang sya
And you need to know that not all first love can be your last.
Hindi ko pinagsisisihan na minahal ko ang lalaking to. Sana ay hindi niya pinagsisihang bumalik sa taong dahilan nang kanyang mga paghihirap noon.
Sana sya din, hinding hindi ko na sya pakakawalan pa ulit..
"This is my vows to you my lovely husband
I don't know if i derserve you but i'll make it worth it. i thank god for giving you to me even i cause you too much heartache. Walang araw na hindi kita sinasaktan, oo hindi ka nagreklamo noon at ang tanga ko sinaktan ko 'yong tulad mo'ng nagmamahal sa akin. Noong naging tayo sobrang saya ko noon sabi ko pagbalik mo magpapakasal tayo. K-kaso.. hindi ka kaagad bumalik. Akala ko ayaw mo na sa akin, akala ko may iba na iyon pala mag isa ka lang lumalaban doon para sa sarili mo. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung hindi ka nakasurvive.
Wala na akong ibang masabi sayo basta mahal ba mahal kita." Mangiyak ngiyak kong sambit sa kaniya.
"My lovely wife the first day i laid my eyes to you i know that i already like you and days past we became best friends until i fall really hard but i just keep it cause i know your freaking inlove to that stupid Ryle but im thankful that now im the one whose owning you. Your body, heart and soul. I can't promise that i won't hurt you but i will do my best not to. You're the only one comes into my mind when i am alone in that four sided white room. I could not even call you and say I'm sorry for lying. I fight so hard just to came back to you again love. Dahil sa sakit na 'yon narealize ko na dapat kong sulitin ang buhay ko kasama ang mga mahahalagang tao sa buhay ko at isa ka na doon. Limang taon kong tiniis lahat for me to live with you for the rest of my life. " He answered my vows as i cried hard.
How sweet of my husband.
He doesn't deserve all of that, his too kind for that kind of trial in his life.
"Now i pronounced you husband and wife
You may now kiss the bride.'' Father said.
Now im glady and proudly say his my husband
Now im no longer a Ventura anymore,
Cause now im Mrs. Ashiannie Kate Ventura-Moreno the wife of Mr. Zayden  Moreno
~dbuiz_

Book Comment (206)

  • avatar
    Salsabilaghina zalfa

    bagusss

    13d

      0
  • avatar
    Ruth Edulan

    Nice

    14d

      0
  • avatar
    Alona Bonon

    cool game

    25d

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters