logo text

Chapter 28 Ibu akhirnya menerima abang afiq

Pada malam itu Ammar pun selepas selesai solat isya' Ammar terus solat istikharah untuk mintak petunjuk kepada Allah. Dia juga tidak tahu apa yang bermain di hati dan fikiran nya. Selepas itu dia terus tertidur di atas sejadah.

Keesokan harinya, pagi hari lagi Ammar bantu bibik masak. Walaupun sebelum ini dia tidak pernah belajar memasak. Dia cuba sahaja yang mana dia boleh. Selepas itu dia bantu menghidangkan. Suzy perasan yang Ammar hidang itu jadi dia turun.
"Wah awal abang bangun hari ini. Baik ah bang hidang makanan." Kata Suzy
"Heheh sajer belajar masak tak salahkan." Kata Ammar
"Ouh yang tu untuk siapa?" Tanya Suzy
"Untuk Mikayla dan abangnya lah. Yang satu lagi untuk adik abang dah siap bekal terus." Kata Ammar

"Alolo sho sweet lah abang saya ni. Mama dan papa mana tak turun lagi ke." Kata Suzy
"Adik pergilah panggil. Abang nak siapkan bekal papa pula." Kata Ammar
Lalu Ammar hidang makanan untuk papa bawa bekal pula Manakala Suzy pula pergi kejutkan mama dan papa dan mengajak mereka untuk makan bersama sama. Selepas itu mereka pun turun.
"Pa ma jemputlah makan." Kata Ammar
"Eh bukan kita ada bibik ke. Kenapa kamu pulak sibuk nak mempelawa kami makan ni." Kata mama
"Ala awak ni biarlah dia sekala sekala." Kata papa
"Papa hari ini tak perlu pergi lunch Ammar dah siapkan bekal dah untuk papa." Kata Ammar
"Baik Ammar. Bagus anak boy papa ni. Apa mimpi semalam tiba tiba je haha." Kata papa
"Eh tiada mimpi apa apa pun. Sajer rasa mahu belajar masak dan bantu hidang untuk keluarga sendiri tak salahkan." Kata Ammar
Lalu mereka makan sarapan pagi bersama sama. Selepas itu masing masing pun pergi ke tempat kerja masing. Ammar pula sebelum pergi ke tempat kerja nya dia singgah dahulu di pejabat Mikayla
Oleh kerana dia melihat abang Afiq dahulu jadi dia pergi ke arah abang Afiq sahaja dahulu.
"Abang Afiq. Ni ha makanan untuk abang dan Mikayla." Kata Ammar
"Eh apa mimpi. Aku tak minta pun." Kata abang Afiq
"Saje mahu belanja abang Afiq tak salah kan mahu belanja sekali sekala heheh." Kata Ammar
"Memang lah tak salah tapi nampak macam buang tabiat." Kata abang Afiq
"Eh. Takpelah abang Afiq. Nanti bagi dekat Mikayla ya. Ammar dah lambat ni." Kata Ammar
Lalu Ammar pun pergi keluar dan masuk ke dalam keretanya. Dia pun terus pergi ke tempat kerja nya. Masuk sahaja waktu rehat Mikayla akan turun untuk mengajak abang Afiq pergi makan bersama sama.
"Abang jom lah keluar makan." Kata Mikayla
"Eh tak payahlah Mikayla." Kata abang Afiq
"Ha kenapa? Abang Afiq diet ke? Hahaha." Kata Mikayla
"8Ish bukanlah. Ni ha Ammar datang tadi hantar makanan ni. Abang pun tak tahu makanan apa. Tapi dia pesan suruh makan." Kata abang Afiq
"Ouh ye ke. Kalau macam tu Mikayla naik balik lah makan dekat bilik Mikayla. Abang Afiq nak makan dengan Mikayla jom lah masuk bilik Mikayla." Kata Mikayla
"Eh tak mengapalah abang segan. Abang makan dekat sini je pun tak mengapa." Kata abang Afiq
"Okey lah kalau begitu. Apa apa bagitau Mikayla ya." Kata Mikayla
Lalu Mikayla ambik makanan itu dan terus masuk ke dalam biliknya. Apabila dibuka melihat ada makanan kegemaran nya iaitu char kuey teow. Macam tahu tahu sahaja makanan kegemaran Mikayla Ammar ni. Sebelum makan dia tangkap gambar dan hantar gambar itu kepada Ammar dahulu dengan caption "Terima kasih awak. I like it". Selepas itu Mikayla terus makan
Ammar membalas chat itu dengan "Alhamdulillah kalau awak suka. Saya masak sendiri tau. Selamat menjamu selera sayang." Mikayla baca sambil tersenyum manis sahaja.
Selepas habis kerja masing masing pun pulang ke rumah. Sampai sahaja di rumah Ammar terus ke ruang tamu.
"Eh mama tak keluar ke hari ini. Bukan selalunya pada masa ini mama dekat luar ke." Kata Ammar
"Haha. Malas lah mama keluar. Sini jap Ammar mama nak cakap." Kata mama
"Ha? Apa dia ma?" Kata Ammar sambil duduk di sebelah mama
"Betul kamu suka pada Mikayla itu." Kata mama
"Betullah ma. Ammar dah lama suka dekat dia. Dari dahulu kala lagi." Kata Ammar
"Mama boleh sahaja bagi kebenaran kepada kamu tapi kamu kena ingat selepas sahaja kawin mama nak zuriat dari dia selepas dua bulan ye. Kalau tidak mama kawinkan kamu dengan Melissa ingat tau." Kata mama
"InshaAllah ma. Betul ni mama bagi kebenaran. Alhamdulillah ya Allah." Kata Ammar
"Betul tapi ingat ya apa mama kata. Mama bagi masa dua bulan selepas perkahwinan mesti dapat zuriat kalau tidak mama akan kawinkan kamu dengan Melissa." Kata mama
Ammar angguk dan senyum. Selepas itu dia terus berlari masuk ke dalam bilik. "Yes, akhirnya mama terima juga". Dia pun menelefon Suzy dan suruh Suzy pulang awal ke rumah. Suzy pada awalnya pelik kenapa abangnya tiba tiba suruh balik awal ni. Tapi dia mintak izin papa dan papa bagi kebenaran untuk Suzy pulang awal.
Sampai sahaja di rumah Suzy terus berlari masuk ke dalam bilik Ammar seperti yang diarahkan.
"Ye ada apa abang suruh balik awal ni." kata Suzy
"Adik nak tahu something tak." kata Ammar
"Ha kenapa? Kenapa?" kata Suzy
"Mama dah terima kalau abang mahu kawin dengan Mikayla." kata Ammar cerita sambil tersenyum
"Ha? Mikayla mana ni." Kata Suzy
"Ish adik ni. Mikayla mana lagi Mikayla kawan adik lah. Mana ada Mikayla lain dah." kata Ammar
"Ouh Mikayla kawan adik. Ha? Mikayla kawan adik? Macam mana abang boleh pujuk sampau mama bagi ni cuba cerita." Kata Suzy
"Ish abang pun tidak tahu. Tadi mama panggil tiba tiba mama cakap mama bagi kalau abang mahu kahwin dengan Mikayla. Sekarang tugas adik tanya Mikayla je. Tanya dia bila dia free. Apa semua nak merisik dan masuk minang terus." Kata Ammar
"Eh abang ni gelojoh betul. Tahu lah mama dah bagi green light tak reti sabar ke." Kata Suzy
"Heheh. Siapa sahaja tak excited nak kawin kan. Yess." Kata Ammar
"Untunglah ada calon. Adik ni calon pun tiada hmm." Kata Suzy
"Alaa ada lah tu nanti adik tunggu je." Kata Ammar
Selepas itu Suzy pun masuk ke dalam biliknya. Suzy masuk mandi dan solat dahulu. Selepas itu baru dia mula menelefon Mikayla. Alhamdulillah Mikayla menjawab panggilan nya.
(Perbualan Mikayla dan Suzy)
"Hello Mikayla." Kata Suzy
"Hello ya ada apa Suzy." Kata Mikayla
"Esok sibuk tak? Ouh ya lupa mahu tanya dah sampai rumah ke" Kata Suzy
"Kenapa tu Suzy? Ye haah saya dah sampai. Baru sahaja sampai di rumah ni. Ada apa apa masalah ke." Kata Mikayla
"Eh tiadalah. Ingat esok nak ajak jumpa dekat tasik biasa kita pergi." Kata Suzy
"Esok eh. Hmm. Tak pastilah tapi InshaAllah gred untuk kawan baik saya. Ada apa nak jumpa tu." Kata Mikayla
"Ala adalah esok mahu bincang sesatu perkara dengan awak." Kata Suzy
"Ouu nak bincang pasal apa. Dalam panggilan tak boleh ke." Kata Mikayla
"Tak boleh. Kena jumpa esok juga. Boleh kan. Kira okey lah. Bye Kayla." Kata Suzy
Tidak sempat Mikayla mahu menjawab apa apa Suzy sudah menamatkan panggilan. Mikayla pun hanya menggeleng kepala. "Nasib lah kawan baik kalau tak memang tak lah." Ujar Mikayla lagi.
Lalu Mikayla terus pergi mandi dan solat asar. Selepas itu dia turun ke bawah untuk makan bersama keluarganya.

Di meja makan,
"Mikayla macam mana kerja hari ini." Tanya ayah
"Okey je ayah macam biasa lah. Kan abang Afiq. Mikayla tengok abang Afiq pun dah macam terbiasa dengan kerja yang Mikayla berikan itu." Kata Mikayla
"Haha ayah. Abang Afiq dah boleh dah terima kerja kali ini. Syukur lah. Kalau tidak sebab kan adik abang ni. Tiadalah masa abang mahu merasa cari duit sendiri. Sama pejabat dengan adik lagi." Kata abang Afiq
"Baguslah hidup tu kena belajar cari duit sendiri. Bukan meminta sajer tahu." Kata ibu
Abang Afiq terus senyap dan senyum sahaja selepas itu. Mikayla tahu muka abang Afiq terus berubah selepas ibu membuka mulut. Seperti abang Afiq sangat terasa apa yang terkeluar dari mulut ibu ketika Itu. Jadi mereka semua terus senyap dan sambung makan.
Habis sahaja makan mereka masing masuk ke bilik semula. Mikayla pula masuk ke bilik abang Afiq.
"Abang okey ke." Tanya Mikayla
"Okey je. Cuma terasa sikit lah dengan apa yang dikatakan oleh ibu tadi. Mikayla, salah abang ke sebab hidup di dunia ini." Kata abang Afiq
"Tak lah abang tak salah. Allah uji abang sebab dia tahu abang kuat. Mikayla tak mampu mahu kata lebih sebab Mikayla tak lalui apa yang abang rasakan. Tapi abang kena ingat Mikayla tetap sayang abang. Walaupun Mikayla tak pernah kenal abang sebelum ini." kata Mikayla
"Terima kasih Mikayla. Benar Mikayla memang adik yang sangat baik. Adik yang berbudi bahasa tak pelik ramai orang sayang dan sukakan adik." Kata abang Afiq
"Ala abang Afiq pun sama apa. Hensem. Semua cukup lah. Sabar ye bang. Mikayla sayangkan abang." Kata Mikayla
Selepas itu Mikayla kembali semula ke biliknya untuk solat maghrib dan membaca buku sehingga masuk waktu isya'. Di solat isya' dan terus tidur bersama bukunya itu.
Keesokan harinya, selepas makan pagi dia terus bergerak ke tempat kerja. Selepas sahaja habis kerja Mikayla terus bergerak ke tasik kerana dia sudah berjanji dengan Suzy.
Sampai sahaja di tasik dia terus mencari di mana Suzy. Akhirnya jumpa juga Suzy di sebuah meja.
"Hi maaf lambat jalan jem tadi." Kata Mikayla
"Eh tak mengapalah saya faham je." Kata Suzy
"Ha apa benda yang penting sangat sampai tak boleh cakap dalam telefon tu." Kata Mikayla
"My mom dah aproved you jadi menantu dia." Kata Suzy
"Ha? Maksudnya apa?" Kata Mikayla
"You tak mahu ke kawin dengan abang I. Mikayla awak tahu sudah lama abang saya berharap mahu kawin dengan awak . Takkan awak tak mahu kot terima dia kot. Awak tak mahu ke jadi Kakak ipar saya." Kata Suzy
"Tapi saya tak sedia lagi lah. Lagipun ibu saya susah nak terima Ammar tu. Saya rasa saya kena bincang dengan ibu saya dahulu. Lagikan kawin ni bukan benda main main." Kata Mikayla
"Ye saya tahu. Sebab itulah saya suruh awak terima. Sebab lagi lama awak keluar dengan dia berdua tak ke kira macam maksiat. Kan berdosa tu. Baik awak kawin je." Kata Suzy

"Dia tak semudah itu lah Suzy. Awak tak kenal ibu saya macam mana. Nanti lah saya fikirkan dahulu ya." Kata Mikayla
"Hmm saya harap sangat ibu awak akan terima abang saya. Ouh ya awak lapar atau dahaga ke saya nak beli dekat situ." Kata Suzy sambil menunjuk ke arah sebuah kedai air
Mikayla pun termenung sendiri "Apa aku nak cakap dekat ibu ni. Ayah dan abang Afiq senang sahaja mahu pujuk tapi ibu. Mikayla tak mahu hidup tanpa restu ibu." Itulah katanya sendiri. Dia tahu ibunya takkan terima Ammar.
"Ya Allah berikanlah aku petunjuk dan kekuatan." Kata Mikayla sendiri lagi.
Suzy pun sampai dan berinya air dan keropok. Mereka berdua pun makan bersama sama. Habis sahaja makan Mikayla pun terus pulang ke rumah. Sampai sahaja di rumah dia terus duduk di sebelah ibu yang sedang menonton televisyen.
"Eh Kayla tak pergi baca buku ke. Bukan biasa masa ni gi mandi dan baca buku." Kata ibu sambil menguyah keropok
"Ibu Mikayla nak tanya lah kan. Kalau lah dah tertulis memang jodoh Mikayla dengan Ammar ibu nak kata apa." Kata Mikayla
"Apa maksud kamu ni Mikayla. Kamu kan tahu ibu tak suka dekat dia. Kamu tahu juga kan yang mama dia pun tak berapa suka dengan kamu." Kata ibu
"Ye Mikayla tahu tentang itu. Tapi jodoh ni ibu lari lah sejauh mana kalau dah tertulis dia jodoh Mikayla akan terjadi juga betul kan ibu." Kata Mikayla
"Tapi perkara itu boleh diubah juga kalau kamu menolaknya. Ibu bukan apa Mikayla ibu nampak macam ada sesuatu yang tidak baik terhadap Ammar tu. Macam mana orang mahu katakan ianya seperti tidak sesuai dengan kamu." Kata ibu
"Mikayla faham ibu. Tak mengapalah mikayla naik masuk ke dalam bilik dahulu." Kata mikayla
Lalu mikayla pun berlari naik ke atas. Mikayla tertanya sendiri kenapa mikayla tak suka sangat pada ammar. Malah bukan ammar sorang sahaja abang afiq juga. Tetapi dia hanya mampu positif dirinya sahaja. Dia masuk sahaja ke dalam bilik terus pergi mandi dan solat. Dia juga menadah tangan bacakan doa "Ya Allah berikanlah petunjuk kenapa ibu tak suka sangat pada kebanyak lelaki."
Tanpa sedar ayah mendengar semua yang dibualkan oleh Mikayla dan ibu ketika di bawah.
Ayah sangat simpati dengan apa yang dibualkan oleh mereka.
Mikayla pun terlelap dia tas sejadah. Ayah pun masuk ke dalam biliknya. Ayah melihat ibu sedang memakai skincare.
"Awak boleh tak awak terima sahaja hakikat yang kita ada dua anak bukan satu. Terima sahaja lah Afiq tu. Awak ingat saya tak kesian ke dekat dia. Sudahlah dari kecil tidak dapat kasih sayang yang sepatutnya daripada kita berdua. Takkan sehingga sekarang pun awak tak mahu terima dia. Mana hati dan perasaan awak." Kata ayah
"Eh awak ni. Kan saya cakap saya memang tak mahu ada anak lelaki dari awal kita kawin lagi. Awak tahu tak saya terima awak sebab saya penat dengan soalan orang kampung bila nak kawin semua tu sahaja. Lagipun awak mungkin jodoh yang ditetapkan oleh Allah kepada saya." Kata ibu
"Awak tahu tak saya rasa dayus Gila bila saya ikut sahaja apa kehendak awak. Bila dibiarkan perangai awak semakin lama semakin melampau. Takkan awak tak sedar lagi. Sukahati awak lah kalau awak tak pernah cinta kan saya. Tapi awak tolong beri kasih sayang kepada anak anak. Semua orang dalam dunia ni perlukan kasih saya lagi lagi dari keluarga sendiri. Tu je permintaan saya susah ke." Kata ayah
"Awak ni banyak bebel lah. Dah malam kan baik saya tidur dari dengan awak tidur. Saya penatlah." Kata ibu
"Tu lah kerja awak. Cakap sikit sentap selepas itu pura pura tidur. Ish ingat ada orang nak terima ke kalau perangai awak terus terusan begini." Kata ayah
Lalu ibu tidak melayani apa yang keluar dari mulut ayah ketika itu jadi mereka berdua pun tidur sahaja di katil yang sama itu. Ayah tidur dengan perasaan yang sangat marah pada ibu.
Keesokan harinya pagi hari lagi ibu sudah bangun dan turun ke bawah untuk memasak. Selepas ibu memasak ibu menghidangkan makanan itu di atas meja. Selepas itu mereka pun turun.
"Wah siapa masak ni nampak sedap. Adik ke yang masak?" Kata abang Afiq
"Eh mana adik masak apa apa adik kan baru turun takkan adik masak kot." Kata Mikayla

"Eh kalau bukan adik yang masak jadi siapa yang masak?" Kata abang Afiq
"Kalau bukan kamu berdua ibu lah tu yang masak pagi tadi." Kata ayah mencela
"Betul lah tu ibu yang masak awal pagi lagi ibu dah bangun untuk masakan kepada semua." Kata ibu
"Ouh ibu ke yang masak tak mengapalah. Adik abang masuk ke dalam kereta dahulu. Abang tunggu dekat sana. Abang takde selera lah pula mahu makan." Kata abang Afiq
"Eh takkan makan langsung masakan ibu kamu ni." Kata ayah
"Tak mengapalah ayah. Abang tiada selera." Kata abang Afiq
"Afiq. Ibu tahu kami sebenarnya nak sangat kan makan makanan yang ibu masak ni. Meh sahaja makan." Kata ibu menghampiri Afiq
"Tak mengapalah ibu. Ibu kan tak suka orang luar makan masakan ibu." Kata abang Afiq
"Bila pula abang jadi orang luar ni." Kata Mikayla
"Betul kata adik kamu tu Afiq. Ibu minta maaf. Ibu tahu ibu dah layan kamu terus teruk. Ayah dah sedarkan ibu. Walau bagaimanapun kamu tetap lahir dari rahim ibu Ibu kena terima kamu. Ibu mintak maaf ya Afiq. Pergilah makan masakan ibu." Kata ibu
"Alhamdulillah Allah dah baca doa Mikayla." Kata Mikayla sendiri
"Afiq faham ibu. Afiq tak pernah salah kan siapa siapa. Afiq sedar diri. Afiq dah lama maafkan ibu. Syurga Afiq bawah telapak kaki ibu. Walau apa pun yang berlaku Afiq tetap kena hormat ibu." Kata abang Afiq
Ayah sebak melihat perbualan ibu dan Afiq. Ayah pun berdiri dan pergi memeluk Afiq.
"Maafkan ayah juga anakku. Ayah dayus sangat dahulu. Kalau ayah halang perbuatan ibu dahulu pasti semua ini takkan berlaku." Kata ayah sambil memeluk Afiq
"Tak mengapa Afiq maafkan semua. Erm boleh ke Afiq makan masakan ibu " Kata abang Afiq
"Boleh silalah makan. Awak, Mikayla makan makanlah." Kata ibu
Lalu mereka semua menjamu makanan yang dimasak oleh ibu tu dengan bersemangat sekali. Mikayla gembira melihat ibu sudah menerima abangnya di dalam keluarga itu. Selepas habis makan mereka pun masuk ke dalam kereta dan bergerak pergi ke tempat kerja.
Sampai sahaja di tempat kerja masing masing pun menyiapkan kerja masing masing. Waktu rehat pula Ammar datang dan ambik abang Afiq dan Mikayla pergi makan di cafe.

Sampai sahaja di cafe Ammar terus menganjurkan soalan kepada Mikayla.
"Kayla awak dah tanya ke kepada ibu tentang saya nak masuk minang awak." Kata Ammar
"Dah tapi macam ibu saya tak boleh terima sahaja. Saya rasa awak kena lebih berusaha ambik hati dia." Kata Mikayla
"Betul kata Mikayla tu abang setuju. Awak sebagai seorang lelaki kena lah tunjuk effort awak untuk menambat hati bakal mertua awak. Abang Afiq pun alhamdulillah sekarang ibu dah terima abang Afiq sebagai anak kandungnya." Kata abang Afiq
"Ye ke abang. Alhamdulillah kalau ibu dah terima awak sebagai anak kandungnya. Saya tumpang gembira. Saya harap dia boleh terima saya juga sebagai bakal menantu." Kata Ammar
"Berserah lah kepada Allah. Moga Allah terima awak sebagai menantu ibu. Awak juga seorang lelaki yang baik. Saya tahu awak boleh gembira kan adik saya." Kata abang Afiq
"Terima kasih abang Afiq." Kata Ammar
Lalu mereka pun sambung makan makanan yang dipesan oleh mereka. Habis sahaja makan makanan itu Ammar pun menghantar Mikayla dan abang Afiq semuak ke pejabat. Selepas itu dia pergi sambung menjalankan kerjanya. Selepas siap ammar pun pulang ke rumah.
Sampai sahaja di rumah. Ammar cuba untuk lari terus masuk ke dalam biliknya tetapi mama perasan. bahawa Ammar dah balik jadi ammar pun dipanggil oleh mamanya.
"Ye ma ada apa panggil Ammar ni. Ammar penat ni. Nak mandi dan solat zohor lagi." Kata Ammar
"Meh sini kejap." Kata mama
"Ya apa." Kata Ammar
"Macam mana dah tahu ke tarikh nak merisik ni. Mama malas nak tunggu lama lama. Kalau lambat sangat mama merisik Melissa je lah. Cepat sikit." Kata mama
"Ala mama sabarlah sikit. Mikayla minta beri sedikit masa. Ala kalau laju laju pun nak ke mana kan. Biar lah kawin cepat atau lambat janji bahagia betul kan. Bukannya cepat tetapi tidak bahagia sedih je." Kata Ammar
"Pandai menjawab ya kamu sekarang ni siapa ajar ni ha." Kata mama
"Eh mana ada Mmad jawab sahaja apa yang Ammar rasa nak bagi pendapat. Ammar naik ke atas dahulu lah ya. Bye ma." kata Ammar
Selepas itu Ammar terus berlari naik ke atas dan masuk ke dalam biliknya.

Book Comment (347)

  • avatar
    n******4@gmail.com

    Alahai best sangat cerita ni..ada sedih ada suka..

    02/07/2022

      1
  • avatar
    rozaimiealiyah

    novel awak menarik sangat lah. saya tertarik sangat baca sampai habis. hihi thanks awak !

    9d

      0
  • avatar
    Nurina Sorfina

    interesting 💞

    19d

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters